Zoon Gerrie Knetemann is dikbilspecialist van BZV 2018

Marnix Knetemann is een dikbil-specialist in Noord-Holland. Zijn vader was de bekende wielrenner Gerrie Knetemann, die op jonge leeftijd overleed. Voor het eerst doet een kind van een bekende Nederlander mee aan de succesvolle boerenserie.

,,Ik ben een billenman”, aldus Marnix, die geniet van zijn koeien en zijn boerderij hangt vol met prijzen en oorkondes heeft staan. Een eerbetoon aan de dikbil. Daar moet je als vrouw wel tegenkunnen. Dikbil Aaltje wordt zelfs gedoucht en geschorst. ,,Het moet gaan zoals ik wil”, zegt Marnix over zijn eigenwijze karakter. ,,Ze zeggen dat op elk potje een dekseltje paar, maar als je tegendraads bent dan wordt het moeilijk.” Op een zomeravond geniet hij van het observeren van zijn dieren in de wei: ‘Onbetaalbaar’.

Maar liefst 3 boerinnen doen dit jaar mee. Ze zoeken een man, ze zoeken liefde, ze zoeken Cupido. Want alleen thuis zitten op de bank is ook niet alles. De 7 boeren, die Yvonne Jaspers bezocht voor het nieuwe seizoen 2018 van BVZ, zijn van hartstikke jong tot 60 jaar oud. De boeren hebben weer de herkenbare karaktertrekken. Hard werken, met de familie, maar te schuchter, te verlegen, te druk om een vrouw of vriendin, man of een vriend te veroveren. Ze weten alles van champigons, paarden, dikbillen, bloemen en geiten, maar de speurtocht naar een nieuwe liefde voor het leven lukt nog niet echt.

Yvonne Jaspers helpt hen.

Wij stellen de kandidaten aan u voor:

REMCO

Remco, 24 jaar oud, woont 100 meter van de boerderij vandaan. Om 5 uur ’s ochtends gaat deze ‘grote knuffelbeer’ naar de boerderij. En hij organiseert elk jaar een feest voor 1300 dorpsgenoten. maar een privéfeestje zit er voorlopig nog niet in. Yvonne vindt dat hij een vrouw vaker moet aankijken als hij met haar praat. Dat is persoonlijker. Leuke vent is Remco trouwens. Niets mis mee. Kun je gerust een biertje mee drinken.

RUUD

Rudie is 33 jaar, gebrild, was reizende adviseur voor boeren in melkvee en zijn leven is tot dusver een one man show. ,,Moeten is dwang en daar houden we niet van”, is een van zijn gevleugelde uitspraken. Alleen wonen en leven is volgens hem lekker efficient, ,,Maar met zijn tweeën lijkt me leuker.” Op een vrouw afstappen op de Grote Markt in Groningen is moeilijk voor Rudy. Hij keert onverrichterzake terug naar de boerderie. ,,Toch een drempeltje die ik niet overstap.” Ook in zijn ongezellige huiskamer hangt trouwens een tekening van een koe.

SASKIA

Saskia is een 53-jarige geitenhoudster. ,,Ik ben erg van de kleine geitjes.” Ze verzorgt ze op en top: de kraamkamer van de geitjes is haar domein. 7 dagen per week. Haar man Henk kwam te overlijden, maar ze nam het besluit met haar 3 kinderen om boerin te blijven. ,,Je verlangt naar iemand aan je zij.” Maar het kwam er de afgelopen jaren niet van. Saskia werd niet meer verliefd, maar is wel het middelpunt van haar familie. ,,Het zou leuk zijn als er iemand kwam”, zegt de sympathieke boerin.

WIM

Graan, bieten, aardappelen en uien. Voor Wim, die alles afweet van de kleigrond, is het zijn dagelijks werk. Want hij moet het juiste moment inschatten waarop hij kan gaan zaaien. ,,Want je kan maar een keer beginnen…” En dat geldt natuurlijk ook voor de liefde. Deze echte Hollandse jongen stottert af en toe. Dat weet hij, maar zit er niet mee. verlegen is hij volgens eigen zeggen zeker niet. ,,Op sommige momenten is het vervelend…”

WILFRED

De Biologische melkveehouder Wilfred gaat soms wel twee keer per jaar op single-vakantie. Maar de ware liefde heeft hij dus nog niet ontmoet op deze reisjes. Soms kwam er wel eens een vakantievriendin naar de boerderij. Die bleef dan wel slapen. Maar veel gebeurde er dan niet. ,,Ik ben wel eens verliefd geweest, maar toen was ik er nog niet klaar voor…” Wilfred, die voorzichtiger is geworden omdat hij door vrouwen ook wel eens voor de gek is gehouden, ziet het soms wel eens als een persoonlijk falen dat hij de juiste Jacoba nog niet aan de haak heeft geslagen. ,,Dat mis ik…”

STEFFI

Wat een leuke meid, Steffi. Ze steelt meteen je hart. Ze zegt dat ze x-benen heeft, maar ook een leuke kop met krullen. Op de hengstenfokkerij is ze zeer actief. Ze vangt het sperma op van de hengsten en brengt het in bij de merries. Steffi woont nog bij haar ouders en ze is 7 dagen per week bij de paarden te vinden. ,,Maar ze kunnen ook best een paar uur zonder mij”, zegt ze zelf. Die nieuwe vriend zal er aan moeten wennen dat hij Steffi moet delen met de viervoeters. Steffi stelt zich kwetsbaar op. Ze is niet overtuigd van haar eigen schoonheid. ,,Er zijn knappere mensen dan ik.”

JAN

Bij de eettafel hangt een portret van de overleden echtgenoot van melkveehouder Jan (60) uit Noord-Holland. ,,Ik ben zoals ik ben, ik ben mezelf”. Voor Jan hield het geluk op toen zijn vrouw in 2012 kwam te overlijden. Nog steeds hebben emoties de overhand, maar de boer is ook toe aan meer geluk in zijn leven. Zijn dochters juichen het toe. ,,Ik ken in een hoekje gaan verpieteren, maar ik kan ook nog een droomstart maken”, is het vaste voornemen van Jan.

JAAP

Met zijn 49 eet bloemenkweker Jaap nog elke dag bij zijn vader en moeder. ,,Ik kan heel stil zijn”, zegt Jaap over zich zelf. Dag in dag uit bewijst hij dat hij veel in zijn mars heeft bij de kweek van zijn Bouvardia’s (vernoemd naar Charles Bouvard, de lijfarts van Lodewijk XIII). Met vijf hectare, vijf rassen en kleuren en vier verschillende lengtes. Ook ging hij eerder naar Nieuw-Zeeland om zichzelf te bewijzen. ,,Het is toch een aardige jongen, je gunt het hem ook”, zegt zijn moeder Mady aan de keukentafel. Zijn vader Krijn doet er nog een schepje bovenop: ,,Het valt toch altijd niet mee…” Jaap heeft een prachtige hobby: Shetlandponys. Ze huppelen heerlijk in de wei.

MICHELLE

Deze champigonnenboerin uit Noord-Brabant wil een man in huis. Ze is met haar familiebedrijf in paddestoelen succesvol. Toen ze kleuter was, leerde ze van haar vader hoe ze kon meehelpen in het bedrijf. Nu is ze 29 jaar en ze snakt naar een schouder van een man, die met haar een gezinnetje wil beginnen. Want ze wil moeder worden. Over champignons weet ‘Mies’ echt alles (,,de groten hebben de meeste smaak”), maar privé heeft ze het nog niet op orde. Alhoewel, ze woont op een prachtige boerderij die ze in eigendom heeft. Met een knusse hoekbank in de woonkamer. Alvast gekocht om met haar nieuwe liefde op te gaan zitten. ,,Ik zoek iemand voor op de bank waar ik lekker tegenaan kan gaan kruipen…” Aan de muur hangt bij Michelle, soms gekwetst in de liefde, een affiche: ‘Listen to your heart’ staat erop.