Tanja Jess over haat naar transitie van dochter: “Ze heeft niemand iets aangedaan”

Tanja Jess (58) is een vrouw die al heel wat stormen heeft doorstaan, zowel privé als in de publieke belangstelling. Ze is niet alleen actrice, schrijver en podcastmaker, maar bovenal een moeder die zich inzet voor haar dochter Alice, die sinds haar negentiende in transitie is. Recent werd ze onderscheiden met de Bob Angelo-penning voor haar inzet voor de regenbooggemeente, een eer die ze met trots accepteerde, al doet ze in haar podcast “Kaarten op tafel” wel een oproep voor meer begrip…

„Mijn dochter heeft niemand iets aangedaan,” vertelt ze aan De Telegraaf. Volgens Tanja heeft ze zelf de grootste pijn ervaren door de heftige reacties die haar dochter te verduren kreeg. “Mijn moederhart doet pijn wanneer ik zie hoe sommige mensen zo negatief reageren,” vertelt ze. De keuze om samen met Alice naar buiten te treden met hun verhaal werd niet lichtvaardig genomen, maar het bleek een stap die hen veel steun bracht, al was er ook een storm aan kritiek. Toch blijft Tanja niet stilzitten en pleit ze voor meer ruimte voor transpersonen, die volgens haar te vaak slachtoffer zijn van onbegrip en zelfs haat.

Sombere puber

De overgang van haar dochter was een proces van jarenlang zoeken naar zichzelf, vertelt Tanja aan De Telegraaf. „Ik zag mijn dochter transformeren van een blij kind naar een teruggetrokken, sombere puber,” herinnert ze zich. De pijn van het niet geaccepteerd worden als wie je werkelijk bent, is voor veel transpersonen een herkenbaar verhaal, en het wachten op zorg maakt het er vaak niet makkelijker op. “De wachttijden voor hulp zijn te lang, dat kan iemand depressief maken,” zegt ze.

Tanja zelf heeft ook haar eigen uitdagingen in de overgang. Ze deelt openhartig over haar eigen worstelingen met paniekaanvallen en hoe bio-identieke hormonen haar leven verbeterden. “Het is bizar hoeveel je kunt verbeteren met de juiste hormonen in combinatie met een gezonde leefstijl,” zegt ze, terwijl ze ook het taboe rondom de overgang bespreekt. „Vrouwen voelen zich vaak niet gehoord in hun klachten,” voegt ze toe. Het is een onderwerp waar ze zich als ambassadeur voor de stichting Voices for Women hard voor maakt, want er moet volgens haar meer onderzoek komen naar de specifieke behoeften van het vrouwenlichaam.

Vergissing

Wat dacht je trouwens dat de transitie van Alice haar juist een band met haar moeder zou geven, maar voor Alice zelf heeft het ook zijn eigen uitdagingen. Tanja heeft ooit de angst gehad dat haar dochter zich halverwege zou bedenken, maar Alice stelde haar gerust: “Zelfs als ik me vergis, is dat mijn vergissing, niet de jouwe.”