Showbizz-expert Anette de Vries: Ron Brandsteder: wat Sylvana wél zei, en wat ze níet zei…

De meeste mensen houden zich aan de ongeschreven regel: respectvol spreken over de doden. Sylvana Simons daarentegen gaf Ron Brandsteder postuum een flinke trap na – openlijk en zonder enige gêne.
Het overlijden van Ron Brandsteder bracht bij velen nostalgische herinneringen naar boven. Een charmante man, een gouden stem, een televisie-icoon. Maar voor Sylvana Simons blijkbaar niet. Binnen luttele uren na zijn dood gooide ze er op BlueSky een vileine sneer uit: ‘Over de doden niets dan goeds, behalve als het zelfingenomen klootzakken zijn. Dan gewoon niets over de doden.’
Wraak
Bam. Terwijl familie en vrienden zich verzamelden om te rouwen, dropte Simons haar sneer, zonder uitleg, zonder context. Was dit wraak? Frustratie? Of gewoon een gevalletje impulsief typen en op ‘publiceren’ drukken zonder na te denken?
Kerfstok
Wat Ron precies op zijn kerfstok zou hebben gehad – áls hij al iets had gedaan? Niemand weet het. Misschien hield hij haar ooit iets te stevig vast bij een dansgala. Misschien was hij net iets te joviaal tegen de visagie terwijl Sylvana nog zat te wachten op haar poederkwast. Wat het ook was, de details zijn net zo breed uitgemeten als Sylvana’s successen bij BIJ1 – oh wacht.
Spotlights
Jarenlang deelden Sylvana en Ron de spotlights als presentatieduo van Dancing with the Stars. Geen backstage-drama, geen geruchten. Ron was de charmante vakman, Sylvana de frisse wind. Tot RTL ze zonder pardon verving door Lieke van Lexmond en Beau van Erven Dorens.
Penthouse
Na haar RTL-avontuur ruilde Sylvana de camera’s in voor een talkshow… en voor een penthouse op stand. Als partner van modekoning Roland Kahn proefde ze van een jetsetleven waar de gemiddelde activist alleen maar van kan dromen. Totdat de liefde verdampte en Kahn haar achteraf nog een trap na gaf: ,,Mijn ex was een vrouw die alleen maar nám. Daarbij was ze altijd boos. Ze wilde ook steeds zélf in de zon staan – dat plekje gunde ze een ander niet.”
Fel
Kijk, dát is een uitspraak. Fel, ja. Maar in elk geval uitgesproken toen Sylvana nog kon terugslaan. Kahn had tenminste het lef om zijn kritiek in haar gezicht te uiten, en niet postuum vanuit de veiligheid van een vileine Bluesky-post.