Regisseurs ANNE+: film is veel ‘queerder’ dan serie
De bioscoopfilm van ANNE+ heeft dezelfde energie als de serie, maar is “net een tikkie meer queer”, aldus regisseurs Valerie Bisscheroux (27) en Maud Wiemeijer (28). De twee hebben, samen met maker en hoofdrolspeler Hanna van Vliet, de populaire lhbti-serie naar het witte doek gebracht. “We willen de mensen laten zien: zo kan je ook liefhebben en seks hebben. En dat is heel erg leuk en normaal”, vertelt Wiemeijer aan het ANP.
Het verhaal van ANNE+ gaat over de lesbische Anne en haar zoektocht naar wat ze wil in het leven. Dat gaat over de liefde en het bijbehorende liefdesverdriet, werk, vrienden en haar ouders. De film gaat, ten opzichte van de serie, veel meer over Anne zelf en minder over haar vrienden. “We wilden echt even terug naar het personage van Anne, naar haar kern”, vertelt Wiemeijer. “In de film schrijft Anne een boek waar ze gedurende het proces veel kritiek op krijgt van haar uitgever. Het zou doelloos zijn en te veel kabbelen. Dergelijke kritiek kregen wij ook tijdens het maken van de film. Dat vonden we een leuk detail om erin te verwerken.”
Dat “tikkie meer queer” waar Wiemeijer het over had, uit zich op verschillende manieren. Er zitten meer intieme (seks)scènes in de film dan in de serie en er wordt meer gefocust op de genderidentiteit en geaardheid van de personages. “De serie was wat universeler, maar dit moest wel echt een cadeautje voor de lhbti-community worden”, aldus Wiemeijer. “Je moet met een bioscoopfilm oppassen dat je je idealen niet uit het oog verliest, maar dat is geloof ik niet gebeurd. Integendeel”, vult Bisscheroux aan.
Amsterdam
De stad Amsterdam speelt een grote rol in zowel de serie als de film. “Wij zijn hier onszelf geworden. In deze stad mag en kan alles”, vertelt Bisscheroux. “Dat grandioze gevoel wilden we met iedereen delen.” Toch zien de twee filmmakers ook dat veel Nederlanders zich toleranter opstellen dan ze eigenlijk zijn. Dat is dan ook iets waarvan Wiemeijer en Bisscheroux hopen dat er verandering in komt. “We zijn er nog niet. Die openheid die Nederlanders schijnen te hebben, die willen we graag hebben, maar laten we dat dan ook echt uitdragen. We krijgen nog te veel verbaasde reacties op lhbti-seks in films”, vindt Bisscheroux.
De twee hopen dan ook dat de film andere lhbti-filmmakers uitnodigt om hun ideeën naar het witte doek of de televisie te brengen. “Dit moet een uitnodiging zijn om meer van dit soort dingen te maken. Mensen moeten niet bang zijn dat ANNE+ de enige queer-serie of -film kan zijn”, aldus Wiemeijer. “Maar de oprechtheid waarmee zoiets gemaakt wordt is zo belangrijk. Ik zou tegen iedereen met die droom willen zeggen: ga het maar gewoon doen, durf het.”
BuzzE
