Prinses Delphine: ‘Ik zal de liefde van mijn vader nooit krijgen’

België is een kersverse prinses rijker. Delphine (52) won na een jarenlange juridische strijd officieel de koninklijke titels. Het buitenechtelijke kind van Prins Albert doet een boekje open over de moeilijke tijd en de stroeve verhouding met haar biologische vader. ,,Ik zal de liefde van mijn vader nooit krijgen.”

Biologische vader

Het zette ons buurland flink op z’n kop: Prins Albert erkende begin dit jaar eindelijk dat hij Delphine Boel’s biologische vader is. Na een jarenlange juridische strijd en een DNA-test kon hij er niet meer omheen. Voor Delphine was de strijd nog niet gestreden: zij eiste haar officiële titels op. Sinds drie weken mag zij officieel de achternaam van haar vader dragen: Saksen-Coburg-Goth, en krijgt zij de titels ‘Hare Koninklijke Hoogheid’ en ‘prinses van België’.

In een openhartig interview met het Australische programma 60 minutes doet zij een boekje open over de roerige rit naar haar overwinning.

‘Bastaard’

Delphine komt in de reportage uitgebreid aan het woord en vertelt over de moeilijke tijd. Zij werd van alle kanten uitgescholden en kreeg verwijten naar haar hoofd geslingerd.

,,Ik kreeg dingen te horen als: ‘Kon je moeder de pil niet nemen?’ of ‘Jij bent een bastaard’.”

Dit gebeurde in 1999, vlak voor het huwelijk van huidige koning Filip en Mathilde. Royalty-deskundige Mario Danneels maakte het nieuws wereldkundig.

De bom barstte flink, aldus Delphine. ,,Er stond een muur van paparazzi voor mijn huis in Londen, omdat het plots zo’n groot nieuws werd”, herinnert zij zich. ,,Het werd zo’n grote zaak, wereldwijd zelfs.”

Beste vriend

Op haar 17e kwam Delphine erachter dat Prins Albert haar biologische vader bleek te zijn. De prins was echter geen onbekende voor haar: zij kende hem als ‘beste vriend’ van haar moeder.

,,Ik kende hem als de beste vriend van mijn moeder, omdat ze zo veel samen waren. Ze belden urenlang en we gingen samen op vakantie, meestal op zijn boot. Zo was er niemand die ons kon herkennen. Hij speelde echt een grote rol in mijn leven.”

Volgens Delphine was het geen ordinaire affaire, maar hadden prins Albert en haar moeder een liefdesverhouding. ,,Ze waren achttien jaar samen en hadden zo’n fantastisch liefdesverhaal. Albert was de man van haar leven. Ze waren ook de beste vrienden, eigenlijk waren ze een heel normaal koppel.”

LEES OOK:

Zoek de verschillen tussen Filip en Delphine

Geen contact

Prins Albert moest volgens Delphine helemaal niets weten van zijn buitenechtelijke dochter. Nadat het schandaal publiekelijk werd gemaakt deed Albert er alles aan om Delphine uit zijn leven te bannen.

Albert belt zijn dochter op om haar op een harde wijze de mond te snoeren. ,,Hij explodeerde aan de telefoon en zei: ‘Bel me nooit meer op, jij bent mijn dochter niet.’ Ik was toen 33 jaar, en dat waren de laatste woorden die ik van hem hoorde.”

Daarna heeft Delphine tevergeefs geprobeerd contact met hem op te nemen.

,,Hij was onbereikbaar, hoewel ik op veel verschillende manieren heb geprobeerd contact op te nemen”, zucht ze. ,,Ik heb brieven geschreven, hem geprobeerd te bellen, ik heb het via een kardinaal geprobeerd, via politici en vrienden. Maar iemand met zo veel macht als de koning, die wil je aan je kant houden. Veel contacten weigerden hem dus ook te benaderen, om te zeggen dat hij dit zijn dochter niet kon aandoen.”

‘Vuile was’

Ondanks alle narigheid blijft Delphine achter haar aanpak staan en heeft ze geen spijt. ,,Ik werd beroemd door schaamte, ik was de ‘vuile was’ van Albert. En dus wilde ik gelijk behandeld worden als de rest van zijn kinderen. Als zij een titel krijgen, dan krijg ik een titel. Dat is alles”.

Zij noemt haar actie rechtvaardig, en haalt flink uit naar papa Albert. ,,Dat Albert een dna-test weigerde, was heel smerig. Je kan het niet maken een mens te laten twijfelen over zijn afkomst. Geef gewoon je dna? Geen grote moeite. Ik voelde mij extreem verraden, omdat ik hem tijdens al die jaren had beschermd. Ik hield van hem. Maar of ik nu nog liefde voel voor mijn vader? Dat kan ik echt niet zeggen.”

Als Delphine terugblikt op alle gebeurtenissen merkt ze op dat een gezamenlijke Kerst er waarschijnlijk niet inzit. Wel zegt zij blij te zijn dat alles achter de rug is.

,,Het was tijdens de afgelopen jaren extreem ongemakkelijk voor mij. Ik zal de liefde van mijn vader niet krijgen, en misschien ook niet van mijn broers en zussen. Maar ik voel me nu wel geaccepteerd en ik leef weer op.”