Overlever Bataclan aanslag schrijft aangrijpend boek

Het is vandaag vijf jaar geleden dat concertzaal Le Bataclan veranderde in een slagveld. Aanslagplegers roofden het leven van 89 mensen weg, die in de zaal stonden om te genieten van een avondje uit. Ferry Zandvliet overleefde de aanslag en schreef een boek over de traumatische avond, en de heftige periode die daarop volgde.

,,’Allahoe akbar!’ klinkt door de zaal. God is groot. Ik lig op mijn rug bovenop een stapeltje andere mensen. Hoeveel het er zijn, weet ik niet precies. Hoe lang lig ik hier al? Een minuut? Een uur? Geen idee. De tijd lijkt stil te staan. Het is doodstil. Het enige geluid dat ik hoor, is het zware ademen van de mensen die onder mij verstrengeld liggen. Je hoort de doodsangst. Je voelt hem ook. Dit is echt.”

Een heftig stuk uit het boek van Ferry. Aan het AD vertelt hij hoe er niets aan de hand leek te zijn. Met zijn vrienden reed hij speciaal naar Parijs om dit concert bij te wonen.

Ferry vertelt dat hij met zijn telefoon bezig was terwijl zijn vrienden iets verderop aan het dansen waren op de dansvloer. ,,Toen ineens was het oorlog. Toen werd er geschoten, ik zag drie mannen staan die stonden te schieten”

Ferry vertelt dat hij niet direct besefte wat er aan de hand was. ,,Je schiet in een soort overlevingsmodus, je hebt niet echt de tijd om te beseffen wat er gebeurt.”

Zwaar

In het boek schrijft Ferry zijn volledige ervaring van de aanslag, en de periode die daarop volgde. Hij zegt achteraf blij te zijn de tragedie van een positievere kant te kunnen bekijken.

,,Sommige dingen waren moeilijk om doorheen te gaan, maar het ruimt wel op in je hoofd.” Ferry herinnert zich hoofdstukken die hem heel zwaar vielen. ,,Ik was kapot toen ik daar doorheen ging. Ik zag er ook echt tegen op om dat weer te herbeleven.”

Opvallend genoeg onthult Ferry dat hij geen haat of nijd voelt jegens de aanslagplegers. ,,Ik heb geen boosheid of verwijten naar die jongens. Ik snap niet dat je het doet, maar ik weet inmiddels wel een beetje hoe het is gegaan.”

,,Die jongens zijn zwaar geradicaliseerd en compleet gehersenspoeld. Die geloofde in wat ze deden. Ik heb eigenlijk wel een beetje medelijden met ze.” Ferry is ervan overtuigd dat hun actie zinloos is geweest. ,,Die denken dat ze in de hemel zijn gekomen. Ik weet honderd procent zeker dat dat niet zo is.”