Johan vertelt bizar verhaal: ‘Dakloos en inbreken in woning’

Drie weken lang zitten de kandidaten van Wie is de Mol? in het buitenland om het spel te spelen, tenminste, als je het tot het einde haalt. Sommige deelnemers vertrekken al binnen een week terug naar huis, en wat zeg je dan tegen het thuisfront?

Onder de radar

Johan Goossens weet daar alles van. In de aflevering van afgelopen zaterdag was te zien dat hij WIDM? moest verlaten, tien dagen voor de finale. Terugkeren naar huis ging alleen niet zo makkelijk. ,,Ik had mijn huis drie weken lang beloofd aan een lesbisch meisje, en die kon ik er nu niet zomaar uit bonjouren omdat ik toevallig ergens in China een rood scherm had gezien. Ik kon ook niet bij vrienden terecht, of bij familie, want dan zou mijn smoes niet meer kloppen: ik moest onder de radar blijven. Door het afvallen in De Mol was ik in feite dus tijdelijk dakloos.’’ Dat schrijft de komiek in Dagboek van een afvaller op de website van Wie is de Mol?.

Inbreken in eigen appartement

Kandidaten mogen aan één persoon vertellen dat ze deelnemen aan WIDM?. Hij vertelde dat aan een goede vriendin, bij wie hij ook een paar dagen mocht logeren. Maar toch moest hij voor nog ruim een week onderdak zoeken. Bij vertrek vertelde hij zijn familie en vrienden dat hij drie weken in een klooster ging zitten om een nieuw boek te schrijven. ,,Ik had geen idee wat ik moest gaan doen. Toen dacht ik aan mijn smoes. Ik besloot dus maar naar dat klooster te rijden, wat ook écht bestond, en daar dan maar écht te gaan zitten. Dan had ik tenminste ook wat kloosterverhalen als ik terugkwam.’’ Toch leek ook dat plan makkelijker gemaakt dan uitgevoerd. Zijn autosleutels, die hij nodig had om naar het klooster te rijden, lagen nog in zijn appartement die hij had verhuurd. Er zat maar één ding op: inbreken in zijn eigen huis. ,,Als een spion trok ik een pet over mijn ogen en sloop door de wijk naar huis, bang om bekenden tegen te komen. Terwijl ik mijn trappenhuis inliep, moest ik me inhouden om mijn eigen post niet van de mat te pakken, immers: ik was hier helemaal niet. Dit was nog spannender dan De Mol, dacht ik terwijl ik mijn eigen woonkamer insloop. En nog vervreemdender ook: om in je halletje onbekende schoenen te zien staan, een trui over een stoel die niet van jou is, afwas die jij niet vies hebt gemaakt, en overal een geur die toch anders is dan je gewend bent.’’

Uiteindelijk belandde hij bij het klooster in Frankrijk, en kon hij genieten van een paar dagen zonder sabotages, leugens en geheimen.