De vele drama’s in het leven van Maurice de Hond

Een echtgenote die op haar dertigste overlijdt. Het verlies van een negen maanden oude baby. Een vechtscheiding. Een zoon die in een rolstoel belandt en op 42-jarige leeftijd sterft. De drama’s blijven Maurice de Hond achtervolgen…

Met het overlijden van zoon Marc is er opnieuw een inktzwarte pagina toegevoegd aan het levensverhaal van Maurice de Hond. De 72-jarige opiniepeiler heeft al heel veel drama’s moeten verwerken. Zoals de dood van zijn eerste echtgenote Jasmin Busnach, met wie hij twee kinderen kreeg: Marc en Michel. Maurice vertelde: ,,Haar ziekbed was verschrikkelijk, maar tegelijkertijd ook de mooiste tijd uit mijn leven. Zo puur en intens. Ik wist niet dat ik hier tegen opgewassen was.” Jasmine was slechts dertig jaar toen ze in 1980 overleed aan kanker.

Kapotmaken

Maurice vond twee jaar later nieuw geluk bij Caroline Wijnperle. Ze kregen drie kinderen: Lion, Brian en Nathalie. Zoontje Lion overleed negen maanden na zijn geboorte aan een hartafwijking. In 1990 gingen Maurice en Caroline met knallende ruzie uit elkaar. Die breuk was voor zoon Marc een enorme klap. ,,Omdat op dat moment de familie uit elkaar viel en daarmee ook ons gezin. Ik begreep ze allebei, maar vond het vreselijk dat ons gezin verscheurd was. Mijn halfbroer, halfzus en moeder heb ik een periode niet kunnen zien. Bij belangrijke dagen kwamen mijn ouders niet tegelijk. Dat deed pijn. Door die scheiding was ik lange tijd bang om relaties aan te gaan. Ik heb gezien hoe mooi de liefde kan zijn, maar ook hoe je elkaar kapot kunt maken.”

Enorme veerkracht

In 2002 werd Maurice opnieuw geconfronteerd met een drama. Bij zoon Marc werd een tumor in zijn rug geconstateerd. Een ogenschijnlijk eenvoudige ingreep volgde, maar door een medische fout liep Marc een dwarslaesie op. Marc vertelde: ,,Door mijn dwarslaesie nam mijn vader de ouderwetse vaderrol weer op zich. De eerste maand dat ik in het ziekenhuis lag, sliep hij bij me.” Marc toonde zich enorm veerkrachtig. Aan het Parool vertelde hij: ,,Dat is mijn aard. Een optimist denkt bij alle nare dingen die hem overkomen: dit zal toch wel het laatste zijn. Zo lopen de draadjes in mijn lijf. Ik zit dichter bij mijn ratio dan bij mijn emoties, waardoor ik met mijn ratio mijn emoties kan beïnvloeden.”

De rillingen

Die positieve levenshouding deelde Marc met zijn vader. Maurice placht te zeggen: ,,Het leven heeft nu eenmaal zijn ups and downs.” Een nuchtere benadering voor een man die door zijn eigengereidheid en maatschappelijke betrokkenheid veel kritiek kreeg. Zo was Maurice ervan overtuigd dat er in de Deventer moordzaak sprake was van een gerechtelijke dwaling, wat uiteindelijk leidde tot een veroordeling voor smaad omdat hij een ander als dader bleef aanwijzen. Ook zijn kritiek op de coronamaatregelen worden niet door iedereen gewaardeerd. Maar Maurice geeft niet op: ,,Wie bang is krijgt ook klappen. Positieve momenten geven mij de rillingen, niet de negatieve.”

Heftige scheiding

Zoals de vader er was voor de zoon, zo kom Maurice rekenen op de support van Marc. Ook toen zijn vader een relatie kreeg met een vrouw die jaren jonger was. In 2003 trouwde Maurice met de 34 jaar jongere Mari Petell Rodríguez, met wie hij dochter Daphne (10) kreeg. In Max Magazine vertelde Marc over deze relatie: ,,Mijn vader heeft net als zijn ouders (die Auschwitz  hebben overleed) altijd naar de toekomst gekeken in nare situaties. Als je vrouw overlijdt, je een heftige scheiding achter de rug hebt, kun je opnieuw geluk vinden. Ze hebben een bijzondere relatie want er is sprake van een nogal significant leeftijdsverschil, ze is vijf jaar jonger dan ik. Hun liefde is oprecht en wederzijds. Het is toch ook arrogant van kinderen als ze denken dat ze daar iets over te zeggen te hebben?”

Groot verlies

Het overlijden van zijn zoon is een enorme klap voor Maurice: ,,Marc was een heel bijzondere man en een geweldige zoon. Ook in zijn laatste maanden was hij dezelfde Marc. Een grote steun voor ons allemaal. Dat zal ons, zijn ideale partner Remona en zijn kinderen, helpen dit grote verlies te verwerken.”