Column Rob Goossens: ‘Yolanthe Cabau, een nachtkaars in Hollywood’
Soms ben je ervan overtuigd dat iemand jaren geleden een andere identiteit moet hebben aangenomen, en waarschijnlijk naar Chili is geëmigreerd. Als je dan gaat googlen, blijkt dat -ie gemiddeld vijf foto’s per dag van zichzelf op sociale media plaatst en gisteren nog op televisie was. En het ergste: dat je die persoon gewoon volgt op Instagram.
Yolanthe Cabau is zo iemand voor mij. Alles wat ze doet, gaat werkelijk al jaren volledig langs me heen. Hoe dat kan? Aan haar uiterlijk zal het in elk geval niet liggen: ze blijft een van de mooiste vrouwen van Nederland. Aannemelijker is dat het te maken heeft met haar Grote Doorbraak in Hollywood. Voor u zich afvraagt of u misschien iets gemist heeft: dat is precies mijn punt. Er is geen doorbraak, er zijn alleen mooie woorden.
Al in 2013 ging het gebeuren. Yolanthe mocht de vriendin van Mark Wahlberg spelen in de film Pain & Gain en de rest is dan normaal gesproken geschiedenis. Zo ging het immers ook met Rutger Hauer, Famke Janssen, Michiel Huisman en Carice van Houten. Helaas niet met Yolanthe. De film was een flop en, belangrijker nog, bijna alle scènes met de bevallige actrice gingen door de papierversnipperaar.
Op internet staat een filmfragment waarin Yolanthe een heel gesprek voert met Wahlberg. Gek, want dat herinner ik me totáál niet. Heeft Yolanthe soms een deleted scene van regisseur Michael Bay gekregen om haar online cv een beetje op te leuken, of ben ik hem gewoon vergeten? Dat laatste zou me dan weer weinig verbazen, gezien het feit dat ik eigenlijk heel haar leven gemist heb sinds ze er met de gastendoekjes vandoor ging bij Jan Smit.
Het bleef voor haar niet bij Pain & Gain, want sindsdien heeft ze in verschillende vormen de media gehaald met haar definitieve doorbraak in de VS. Telkens blijken de grote woorden helaas schromelijk overdreven. Zo volgt ze acteerlessen bij dezelfde coach als Charlize Theron en Will Smith, schept ze op. Haar rollen zijn desondanks niet heel veel complexer geworden sinds ze ‘pretty woman 2’ speelde in Kidnapping Freddy Heineken. Je gaat je bijna afvragen welk blok van de acteerlessen ze precies meedoet. De rookpauze?
Nu weet ik ook wel: al die vreselijke Nederlandse romcoms waar ze de afgelopen jaren in speelde, daar valt qua acteren bar weinig eer aan te behalen. Maar ook haar schaarse buitenlandse rolletjes zijn simpelweg niet veel soeps. Zo rende ze in een strak truitje met een pistool rond in de Turkse Police Academy toen haar toenmalige man Wesley Sneijder in dat land voetbalde. Qua ‘het oog wil ook wat’ absoluut een dikke 10, maar voor de rest een film die het vooral goed doet in het haardvuur.
Ik besloot me daarnaast op te offeren door flarden te kijken van An Egypt affair, een film uit 2022 die qua sfeer duidelijk mikt op Agatha Christie-klassieker Death on the Nile maar qua plot en acteerwerk meer aan een wortelkanaalbehandeling doet denken. Wat overigens ironisch is, want bedenker van de film Eric Weinstock is letterlijk een tandarts gespecialiseerd in wortelkanaalbehandelingen. Gelooft u dat niet? Snap ik, maar zoek het toch maar even op. Ik maak namelijk geen grapje.
Ergens is het ook wel sneu; Yolanthe Cabau, geboren met een zilveren lepel in d’r toet
en al snel Neerlands allermooiste vrouw, die zich al jaren stukloopt op een Amerikaanse droom die blijkbaar te hoog gegrepen is. Natuurlijk, dromen mag en wie weet komt het er nog een keer van. En toch ben ik erg blij dat niemand zijn adem heeft ingehouden toen Yolanthe haar Hollywood-doorbraak aankondigde. Dat zou namelijk zelfs Wim Hof (onze Iceman) fataal geworden zijn.
