Column Rob Goossens: Noa Vahle: Bewijs dat je toch anders bent!
Ik hoorde eens het verhaal van een getalenteerde rechtenstudente die voor een stage op de Zuidas belandde. Ze kreeg een hoge beoordeling voor de stage. Tot haar verbazing kreeg ze echter geen baan aangeboden terwijl dat wel gebruikelijk is. Ze zat er niet mee. Zonder te zeuren ging ze bij een ander kantoor op stage. Wederom kreeg ze een goed cijfer, maar ook deze keer volgde er geen aanbod. Ditmaal trok ze de stoute schoenen aan en vroeg ze aan haar stagebegeleider hoe het kon dat ze voor de tweede keer met lege handen stond. “Tsja”, lachte die. “Misschien had je gewoon water in plaats van cola moeten bestellen bij de lunch.”
De meeste mensen drinken gewoon wat ze lekker vinden. Het is natuurlijk ook niet alsof die cola haar werk beïnvloedde. Toch word je daar blijkbaar keihard op afgerekend in de kringen die waarde hechten aan etiquette. En volgens mij niet alleen in de advocatuur. Inmiddels ben ik ervan overtuigd dat ‘hoe het heurt’ op heel veel plekken bepalender is voor je carrière dan je talent.
Dat geldt zeker ook voor de televisiewereld. En dat weet ook Noa Vahle dondersgoed. Met een moeder die multimiljonair is, had de laatste winnaar van de Televizier-Ring Talent met gemak de traditionele Amsterdam Zuid-carrière kunnen volgen. Dan rijd je eerst tien jaar lang met je protserige Birò van de ene lunchafspraak naar de volgende high tea. Als je de dertig nadert, sla je een rijke vent aan de haak om dat leventje voort te zetten op zijn creditcard in plaats van die van je ouders.
Maar als je het wilt maken op televisie dan moet je wel een beetje normaal doen. Het is dan ook geen toeval dat moeder Linda ooit verklapte dat Noa zelfs voor een overhoring Duits leerde alsof haar leven ervan afhing. Op het Televizier-Ring Gala maakte ze dit najaar zelf een grap over haar ‘kruiwagen’. En in haar eerste grote interview als celebrity in LINDA.meiden onthulde ze dat haar hart ligt bij het maken van documentaires, niet bij studioprogramma’s zoals die van haar ma. En oké, zes jaar geleden kocht haar moeder voor 875.000 euro een appartement voor haar, dus bevoorrecht is ze hoe dan ook. Als stagiair op de Zuidas zou Noa ook nooit cola bestellen bij de lunch en dankzij haar familie weet ze ook in het Hilversumse precies hoe het heurt: de schijn ophouden van bescheidenheid, zelfspot en noeste arbeid. Dertig jaar geleden werkte dat voor haar moeder, vijftien jaar geleden voor neef Johnny. Nu is het de beurt aan Noa, en dat gaat haar aardig af: de Televizier-Ring Talent is alvast binnen.
Toch voorzie ik één gevaarlijke mollenklem. Nu Linda het imago van vriendelijke buurvrouw heeft ingeruild voor dat van een verbitterde heks, lijkt het namelijk of Noa zo snel mogelijk het gat moet gaan opvullen. Na een verder geweldig tv-jaar stond ze met oudjaar ineens weg te kwijnen in Ik Hou Van Holland. Door toedoen van beroeps-adhd’ers Paul de Leeuw en Richard Groenendijk kwam ze er totaal niet tussen. Kan op zich gebeuren, ware het niet dat ze twee maanden daarvoor nog stoer verkondigde dat spelshows totaal niet haar ding zijn. Ik ben dan ook een beetje bang dat ze daar tóch stond, omdat opvolging van haar moeder niet al te lang op zich kan laten wachten.
De grote vraag is dus: meende ze dat dan eigenlijk wel, die desinteresse voor spelshows? Of was die uitspraak onderdeel van een uitgekiende act? En als er een act is, moeten we dan niet ook meteen vraagtekens plaatsen bij het ‘gewone’ meisje dat op haar 24e in een appartement woont van inmiddels meer dan een miljoen euro? Eerlijk gezegd komt ze door deze lullige en onnodige uitglijder op oudejaarsdag toch iets meer ‘nepobaby’ over dan ze zelf ongetwijfeld zou willen. Had ze zich maar aan haar eigen belofte gehouden. Aan de bak dus in 2024, Noa! Bewijs dat je toch anders bent. Maar goed: voor iemand die zelfs een overhoring Duits voorbereidt als een Olympisch onderdeel, moet dit varkentje toch te wassen zijn.
