Column Rob Goossens: ‘Frank Lammers: Het succes van middelmatigheid’

Nederland is geen Hollywood en Frank Lammers is al helemaal geen Brad Pitt. Toch is er alle reden om onze hoeden diep af te nemen voor de Brabantse acteur die al jaren de bioscopen, streaming-diensten én reclameblokken domineert.

Ik heb me weleens afgevraagd hoe het kan dat we Frank Lammers en Peter Gillis nog nooit samen in één ruimte hebben gezien. Wil de acteur professioneel afstand houden omdat hij per slot van rekening de voice over van Massa Is Kassa is? Of zou de vakantieparken-magnaat misschien een typetje van hem zijn? Onwaarschijnlijk, dat ben ik met u eens, maar laten we eerlijk zijn: het feit dat SBS6 ondanks alles maar door bleef gaan met Massa Is Kassa, had u ook niet heel geloofwaardig gevonden als een scriptschrijver ermee gekomen was.

Niks pijnlijks

Het leek me in elk geval wel een grappig idee: Frank Lammers die eens níét Frank Lammers speelt. Want waar hij ook opduikt – of het nu is in de Netflix-hit Undercover, als PSV-supporter op de sociale mediakanalen van de Eindhovense voetbalclub of als huisvader in een commercial – het is allemaal wel erg veel van hetzelfde. Het doet daar verder weinig aan af dat hij de ene keer Gerri, dan weer Bas en dan weer Ferry heet.

Vrienden van me klagen weleens dat het heel erg makkelijk is hoe Lammers het metiér van acteur benadert. Als moderne vrouw met de baard hoeft hij eigenlijk niks anders te doen dan zichzelf te zijn, is het verwijt. Waarbij de spreekwoordelijke vrouw met de baard zich tenminste nog over enige schaamte moest heenzetten als het circuspubliek haar weer eens zat aan te staren. Een comfortabel inkomen daarentegen, met een fraaie Mercedes-terreinwagen onder je reet en een tweewekelijks bezoekje aan het Philips Stadion… Daar is natuurlijk precies niks pijnlijks aan.

Flierefluitend

Het grootste probleem van dit verwijt: het kan alleen kloppen als Lammers helemaal zichzelf is. En dat kunnen we niet vaststellen. Ja, hij heet echt Frank Lammers. Maar verder? Je kunt een bibliotheek vullen met zijn interviews. En toch houd je hoogstens een ordner over als je het slappe geouwehoer achterwege laat. Wat weten we nou écht over hem?

Neem zijn stiefzoon. Lammers’ huidige partner had al een zoon toen de twee elkaar leerden kennen. Over die ontmoeting hebben ze wel één en ander verteld. Maar over de band die de acteur met zijn stiefzoon heeft, weten we alleen dat hij het liever gewoon over zijn ‘zoon’ heeft. That’s all. Terwijl iedereen zich kan voorstellen hoe vormend het is om op je 28ste als flierefluitende acteur vanuit het niets ineens vader te zijn.

Grootste talent

Er is ook wel naar gevraagd, hoor. Sterker, ik heb hem er zélf ooit naar gevraagd. Maar als je de vele interviews met hem terugleest, stuit je bij dit thema op een onuitputtelijke stroom aan kwinkslagen. Ik zou bijna zeggen: zijn grootste talent is dat hij – als misschien wel de meest geïnterviewde man van Nederland – nóóit hoeft te praten over dingen die echt belangrijk voor hem zijn. Immers, iedereen pikt het direct van hem als hij bij een serieuze vraag over heel iets anders begint te ouwehoeren. Of dit een verwijt is? Natuurlijk niet. Zolang ze zich maar een beetje gedragen, mogen zelfs de grootste sterren zelf kiezen welk deel van hun leven ze liever voor zichzelf houden. Dat Lammers het liever niet over Melle heeft, is zijn goed recht en bovendien knap, als je ziet hoe vaak hij er wel naar gevraagd is.

Middelmatig

Ik wil er vooral mee zeggen: wees misschien een beetje teleurgesteld, de volgende keer dat hij weer ergens de getapte Brabander uithangt, wetende dat je naar een toneelstukje zit te kijken. Want hij had het ook eerlijk kunnnen zeggen, dat hij het over sommige dingen gewoon niet gaat hebben. Maar wees zeker ook onder de indruk, omdat een heel middelmatige acteur ons allemaal al twintig jaar laat geloven dat zijn belangrijkste personage een echt bestaand persoon is.