Boer Olke voelt zich eenzaam na overlijden vriendin

Ruim een maand geleden overleed de vriendin van boer Olke aan borstkanker. Olke probeert zijn leven na het drama weer op te pakken, maar voelt zich vaak eenzaam.

Pijn

Tijdens het programma Boer zoekt Vrouw kon hij zijn droomvrouw niet vinden, maar toen hij nog eens door de stapel brieven heenging, kwam hij de brief van Karen tegen. De Amerikaanse met Zuid-Afrikaanse roots woonde ook in Texas, bijna om de hoek! Ze vielen als een blok voor elkaar, maar wisten toen nog niet dat hun relatie maar kort zou duren.

De twee zijn een jaar samen geweest. Vlak nadat de vonk oversprong werd er bij Karen borstkanker ontdekt. Eerst was er nog hoop dat ze beter zou worden, maar later bleek het toch te agressief. Olke mist haar vreselijk, maar is blij dat zijn vriendin uit haar lijden is verlost. “Haar lichaam was op. Karen had zoveel pijn”, vertelt hij Story. “Zelfs de morfine hielp niet meer. De laatste paar dagen waren een lijdensweg. Het was vreselijk verdrietig, maar voor Karen was ik opgelucht. Ze was eindelijk verlost van de pijn. Ik zat aan haar bed en hield haar vast. Ze is in mijn armen overleden.”

Boeren

Ondanks de ziekte van zijn vriendin moest er gewerkt worden. “Ik heb een boerderij met koeien en alles gaat door. In de periode tussen Karens dood en haar afscheid hebben boeren uit de omgeving mij wel geholpen.” Die samenhorigheid werd Olke nogmaals duidelijk toen bijna het hele dorp naar de begrafenis van karen kwam. “Er waren misschien wel honderdvijftig mensen om Karen de laatste eer te bewijzen. Voor haar twee kinderen en mijzelf is dat een grote steun geweest. Bijzonder vond ik ook dat mijn familie uit Nederland was overgekomen.”

Een maand na het overlijden van Karen probeert Olke zijn leven weer op te pakken. Overdag gaat dat goed, laat de boer weten aan het weekblad. Maar ’s avonds voelt hij zich eenzaam. “Het doet me dan goed dat ik telefoontjes krijg van de andere boeren van Boer zoekt Vrouw, maar ook van Yvon Jaspers. Zij belt me regelmatig in de avond. Die gesprekken zijn me dierbaar. Ze sleept me er echt doorheen.” Ondanks het verdriet hoopt boer Olke ooit weer een grote liefde te vinden.