Annick blikt terug op twee jaar ziekte Roy: ‘Een rollercoaster’

Het was vorige week twee jaar geleden dat Roy en Annick het slechte nieuws kregen dat de tumor van Roy gegroeid was. Annick was op dat moment zwanger. ,,Het was een hele intense tijd”, blikt ze terug.

De afgelopen twee jaar waren allesbehalve makkelijk voor Roy en Annick. Twee jaar geleden, toen Annick 20 weken zwanger was, kregen ze te horen dat het niet goed gaat met Roy. ,,Voor ons geheel onverwachts”, schrijft Annick op Instagram. ,,We hadden de laatste 20 weken van mijn zwangerschap anders voor ons gezien.”

‘Ons leven stortte in’

Op 7 december 2020 stond de MRI-scan van Roy gepland. ,,Wat een ontzettend spannende week was dat voor ons. Vol goede moed en eigenlijk het voorgevoel te hebben gehad dat het dit keer ook wel weer een goede MRI kan zijn, zijn we naar het Erasmus MC gegaan”, blikt Annick terug. ,,Helaas bleek ons gevoel niet te kloppen en stortte ons leven even compleet in. Ik zal de woorden nooit vergeten: ‘Roy, helaas hebben we geen goed nieuws want je tumor is gegroeid. We gaan niet meer langer wachten met behandelen en gaan op korte termijn starten met de bestralingen en chemo’s.”’

Rollercoaster

Het was een heftige tijd vol ziekenhuisafspraken. ,,Ziekenhuiscontroles voor Roy en ziekenhuis + verloskundige afspraken voor mij. Het was een hele intense tijd. Eén grote rollercoaster waar ik eigenlijk uren over kan vertellen en zelfs een boek over kan schrijven.”

Emotie

Toen Annick 39 weken zwanger was werd ze ingeleid. ,,Omdat Roy zijn chemo’s moesten starten en we niet wisten hoe ziek hij hiervan ging worden. Ik had daar erg veel stress van waardoor ze mij mijn kraamweek niet wilden ontnemen”, vertelt Annick verder. ,,Daar ben ik ze nog steeds zo dankbaar voor, want de eerste zes dagen hebben we onwijs genoten met ons drietjes.”

Op dag zes van de kraamweek begon Roy met de chemo’s. Hoewel hun zoontje Scott voor positieve afleiding zorgde, was het zwaar. De dag dat Roy en Annick het slechte nieuws te horen kregen voelt dan ook nog als de dag van gisteren, legt Annick uit. ,,Zoveel emotie en niet verwerkte gevoelens zitten hier nog, wat ook oké is want überhaupt de woorden ongeneeslijk ziek kun je niet verwerken. Mee leren leven dat is wat wij doen en iedere dag leren we hier nog van.”