Vraag het Maaike
Els sluit me buiten
,,Mijn schoonvader Ton is twaalf jaar geleden plotseling aan een hartinfarct overleden. Els, zijn echtgenote, is er vooral heel bitter onder. We hadden haar onlangs zover dat ze eindelijk de kleding van Ton uit de kast wilde halen en bereid was zijn kantoor op te ruimen. Mijn man en ik waren opgelucht. Tot ze opbelde en de hulp van mijn man vroeg. Ze zei letterlijk dat ze niet wilde dat ik zou meekomen, alleen haar twee zonen mochten erbij zijn. Ik vind het sindsdien moeilijk om Els onder ogen te komen. Bert, mijn man snapt het probleem niet en maakte er een grap van: ‘Je had toch je zin? Jij hoeft mooi niet te helpen.’ Maar het is toch niet normaal dat ze me zo uitsluit?”
T.G uit S.
,,Els is duidelijk van de eigen familie eerst, ik had ook ooit zo’n kille schoonmoeder. Het probleem is: er gaat niks veranderen. Je kunt haar vertellen wat je dwarszit, puur om je hart te luchten. Verwacht niet dat ze begrip toont. Ze hoeft op haar beurt niet te gijzelen in haar eigen wrok. Laat het los en bekijk het zo: Els had duidelijk geen behoefte om vooruit te gaan en dit was haar eerste stap. En dan heeft een zoon prioriteit. Laat je daar niet door uit het lood slaan. Leef je leven, en gun Els het verdriet waar ze zich liever lang in wentelt.”
Hij steekt ze de ogen uit
,,Ik ben een gescheiden moeder en zorg ruim zeven jaar alleen voor drie kinderen, overigens met liefde. Hun vader is er destijds, heel cliché, met de secretaresse vandoor gegaan. We verdienden beiden veel dus financieel waren we er snel uit. Hij kijkt nauwelijks naar de kinderen om en komt alleen zijn financiële verplichtingen na. Onlangs werd Bram, de jongste, 12 jaar. Hij wenste dat zijn vader iets leuks met hem ging doen. Dat kwam mijn ex, uiteraard, niet goed uit. Hij kwam Bram wel een maand later onverwacht ophalen in z’n nieuwste Maserati. Ze zijn bij een luxe club gaan zwemmen waar ook celebrities waren. Ik vind dat zo gemakkelijk om hem zo in te pakken, en moest er echt even van huilen. Ik weet niet waarom het me zoveel verdriet doet.”
G.M. uit W.
,,De ex laat zich even zien en pakt letterlijk uit, natuurlijk is dat imponerend. Maar je kinderen beseffen heus wel dat jij alles regelt en dat jij de ouder bent die voor ze zorgt. En helaas hoort bij opvoeden ook die de driftbui en zullen ze zich juist tegen jou moeten afzetten. Dat hoeft niet met een vader die je nauwelijks kent en meer om uiterlijk vertoon dan z’n eigen vlees en bloed geeft. Maar dat je er even flink ziek van was, kan ik me goed voorstellen. Toch: onderschat je kinderen niet, zij voelen zeer goed wat er speelt en welke ouder z’n verantwoordelijkheid wel neemt.”
Verrassing: een konijn
,,Mijn vader heeft vorige week op de verjaardag van mijn achtjarige dochter Ella een konijn, inclusief enorm buitenhok gekocht. Wij wisten van niks, mijn vader heeft onze huissleutel en had het hok inclusief konijn als verrassing in onze achtertuin gezet. Ella was dolblij maar mijn man en ik zijn minder enthousiast. Boos liet ik mijn vader weten dat ’ie dit niet kon maken maar hij wuift alles weg. Maar feit is dat hij buiten ons om de verantwoordelijkheid voor een huisdier op zich heeft genomen. En dat neem ik hem kwalijk. Ik wil het dier terugbrengen. Ella is al aan het konijn gehecht, wat moet ik nu doen?”
D.B.H uit L.
,,Lekker dan, dit is een behoorlijk staaltje ‘voor het blok zetten’. Terecht dat je boos bent want het gaat om jouw gezin. Ik snap dat hij zijn geliefde kleindochter blij wil maken maar ik zou er toch serieus over gaan praten. Uit je bericht haal ik ook dat je vader ervan op de hoogte was dat jullie Ella geen konijn wilden geven. Mijn advies: laat het beest lekker bij opa thuis, dan kan Ella het daar verzorgen. Zij blij, jij blij. En hopelijk opa ook.”