Vraag het aan Maaike

 Zijn libido verdwijnt nu we in de zeventig zijn 

“Mijn man en ik zijn al ruim vijftig jaar getrouwd. We zijn beiden dik in de zeventig maar mentaal en fysiek gezond. Over ons seksleven heb ik nooit iets te klagen gehad. De laatste jaren laat het libido van mijn echtgenoot het echter afweten. Ik wil hem niet kwetsen maar heb het er erg moeilijk mee. U moet weten, vijftig jaar is lang, en ik heb wel gewoon zin in seks. Het maakt echt niet uit of je 40, 50 of 60 bent. Ik merk dat ik heel kribbig en onrustig word van het gebrek aan intimiteit. Mijn man vroeg laatst waar ik toch last van had maar ik ben huiverig om het hem te vertellen. Ik wil hem natuurlijk voor geen goud kwijt alleen maar omdat ik na vijftig jaar niet genoeg aan mijn trekken kom.”

Antwoord Maaike:

 “Het lijkt wel taboe, alsof je op latere leeftijd geen zin in seks meer mag hebben. Maar het is heel gezond om nog zo vol in het leven te staan. Ik snap dat je hem niet tegen het zere been wilt schoppen, dat is lief. Toch zou ik er wel over praten, juist omdat je aangeeft dat het gebrek aan lichamelijk contact jouw gedrag sterk beïnvloedt. Als hij merkt dat je ongelukkig bent maar niet precies weet wat er aan je knaagt, kun je nooit samen een oplossing vinden. Ik kan me voorstellen dat vijftig jaar samenzijn niet zomaar voorbij gaat omdat je een periode ontevreden bent over het seksleven. Wellicht is je echtgenoot niet blij met zijn gebrek aan lust of is daar misschien wel een medische reden voor. Als je erover praat probeer dan geen verwijten te maken.”

Verkeerde vrienden 

Mijn oudste broer heeft sinds we op een nieuwe school zitten een ware gedaantewisseling ondergaan. Hij is zeventien jaar

en gaat om met foute gasten, hij blowt en spijbelt veel. Ik heb hem dat onlangs gezegd. Maar hij lachte me gewoon keihard uit. Onze ouders werken fulltime en zijn, zo vlak na onze verhuizing, met zichzelf bezig. Ze hebben er geen idee van hoeveel hij spijbelt. Ik maak me zorgen, omdat hij ook veel afvalt. Ik durf het niet aan mijn ouders te vertellen omdat ik bang ben voor mijn broer, hij kan soms agressief zijn. Al heeft hij me nooit echt pijn gedaan.

Antwoord Maaike:

“Wat goed dat je hulp zoekt. Je broer boft met jou, je houdt echt van hem. Jij hebt op school duidelijk zicht op wat er speelt, in tegenstelling tot je ouders. Wat me zorgen baart is dat hij in een korte tijd zoveel is afgevallen. Ik begrijp dat je er niet met je ouders over wilt praten maar zij zijn wel de enigen die kunnen en mogen ingrijpen als het fout gaat. Dat is namelijk niet jouw taak. Misschien is er meer aan de hand dan alleen maar blowen en spijbelen. Vind je het toch moeilijk het je ouders te vertellen? Probeer dan iemand anders in vertrouwen te nemen. Het voelt als een zware last die je draagt. Vaak is er wel een persoon aan wie je dit kwijt durft. Een tante, leraar of misschien een vriend? Des te meer mensen ervan weten des te eerder men iets voor je broer kan betekenen.”