Verjaardagsconcerten Willeke extra belangrijk na gevoelige verliezen…
,,Het is nog nooit zo’n tijd van uitersten geweest”, zegt Willeke Alberti (74), die begin oktober twee keer ‘De show van mijn leven’ geeft in Afas Live. ,,Het is begonnen in december toen er mensen uit mijn familie ziek werden. Ik vond dat ontzettend moeilijk om te verwerken. Hoe ouder ik word hoe belangrijker ik de bloedband met mijn kinderen en kleinkinderen vind. Hun liefde is het allerbelangrijkste in de wereld.”
Dierbaren
Ziekte binnen de familie, overlijdens van dierbare vakgenoten hebben Willeke Alberti met de neus op de feiten gedrukt. ,,Het is belangrijk om nu te genieten en te koesteren wat je hebt, zoals mijn kinderen en kleinkinderen. Door een bijzonder boekje dat ik tijdens mijn vakantie las, kreeg ik een zetje in de goede richting. Ik was met mijn nichtje Vonny weg en toen had ik de tijd om ‘Alleen dingen doen waar je blij van wordt’ te lezen. Ik had er een voorwoord in geschreven, maar nu had ik gelegenheid om rustig tot me door te laten dringen wat er wordt bedoeld. In het boekje worden dilemma’s behandeld: wat moet ik doen, wat wil ik allemaal nog? Dat hielp me toch weer om dingen in perspectief te plaatsen.”
Al eerder heb ik wel eens een heftige periode in mijn leven meegemaakt, zoals de scheiding van John (de Mol in 1980, red.). Destijds las ik het boek van Wayne Dyer: Niet morgen, maar nu. Ik kan echt wel zeggen dat dat mijn leven heeft gered. Niet letterlijk, maar in de zin van: het gaf me weer een doel, het leerde me met andere ogen te kijken naar de dingen die er wél allemaal nog in mijn leven waren en die te waarderen.”
Waar Willeke al jaren voor gaat, zijn haar kinderen Daniëlle, Johnny en Kay en zes kleinkinderen. ,,Zij zijn de mooiste cadeaus in het leven. En het is prachtig dat er bij Johnny en Anouk ook nog een kindje bijkomt.”
Ze vervolgt: ,,Ik ben altijd blij als ze bij mij binnenkomen en met die kleine handjes naar me toereiken. Zo prachtig vind ik dat. Ik koester dat het goed gaat met mijn kinderen en kleinkinderen.
Hoe ouder ik word, hoe belangrijker ik mijn familie vind. Dat merk ik steeds meer. Die bloedband is onverwoestbaar, die heb je voor het leven. Daarom heeft dat boekje op vakantie zo veel met mij gedaan. En er is zoveel dat je zelf kunt veranderen. Niets vind ik een grotere dooddoener dan de uitspraak: ‘Maar ik bén nu eenmaal zo.’ Je kunt dingen namelijk veranderen, als je maar positief bent ingesteld. Wat daarbij ook belangrijk is, heb ik van Wayne Dyer geleerd, is dat het erg belangrijk is om ook je eigen mening te hebben.”
Vereenzamen
De verliezen die Willeke kende, hebben haar diep geraakt. Vorig jaar nog verloor ze haar dierbare vriendin en vakgenote Anneke Grönloh. En eerder dit jaar moest ze ook afscheid nemen van een van de zusjes van de Selvera’s, Selma Jansen (bekend van onder andere Mariano en De Postkoets). ,,Ik ben met die mensen opgegroeid, groot geworden. Dat doet pijn.”
,,Het plotselinge weggaan van mensen, het ouder worden, het afscheid moeten nemen van dierbaren, het komt allemaal steeds dichterbij. Dat went nooit. Ik heb zoveel fijne mensen om me heen, daar word ik blij van.”
Dat geldt ook voor mensen die voor en bij Willeke werken. ,,Fijne mensen maken je leven een stuk gezelliger. Dat is belangrijk als je, zoals ik, alleen bent. Als je niet wilt vereenzamen, dan moet je het zo organiseren dat dat ook niet gebeurt. Ga bij een club, neem een hond en maak tijdens het uitlaten contact met andere mensen.”
Willeke staat begin oktober twee keer in Afas Live met ‘De show van mijn leven’. ,,We hebben het aangekondigd een tijdje terug bij Matthijs van Nieuwkerk aan tafel. Dat was tijdens een uitzending met Duncan Laurence erbij. Ik was meteen wég van die jongen. Zo oprecht en zo getalenteerd. Een heel terechte winnaar van het Eurovisie Songfestival. Maar goed, we verkochten binnen twee dagen de eerste show op 5 oktober uit. Gelukkig konden we er nog een extra show aan toevoegen. Je mag best weten dat ik dit soort dingen, ondanks dat ik al zó lang optreed, erg spannend vind. Ik ben wat je noemt een bangepoeperd. De mensen kennen me wel, maar het is altijd nog de vraag of ze een kaartje gaan kopen. Gelukkig was dat het geval. Ik ben heel zuinig op mijn publiek.”
Homomoeder
Afgelopen editie van de Gaypride in Amsterdam opende Willeke, die jarenlang als de eretitel ‘homomoeder’ mocht dragen, het festival. ,,Andere jaren sloot ik ‘m vaak af. Maar nu mocht ik in het Vondelpark de sluitingsceremonie doen. Geweldig!”
Tijdens ‘De show van mijn leven’ staat behalve Willeke een aantal beroemde gasten op haar podium. ,,Natuurlijk is Johnny erbij. Hij heeft al vaker met mij gezongen en steunt me net zoals al mijn andere kinderen dat ook doen. Hij is een enorme kracht en inspiratiebron voor mij.
Ook Bart Hoogkamer betreedt tijdens de show van Willeke de bühne. ,,Ongelofelijk wat hij op zijn leeftijd aan repertoire heeft. Hij zingt opera, net zoals mijn vader dat in het Italiaans deed. Toen ik hem zag bij Holland’s Got Talent zag, zei Johnny het ook meteen: ‘Hee, hij zingt net als opa!’”
Sjors van der Panne, die furore maakte in The Voice of Holland, is ook een jong talent dat door Willeke is aangetrokken om haar show op te luisteren. ,,Andersom sta ik ook bij hem tijdens optredens in het Concertgebouw in Amsterdam”, vertelt Willeke. ,,Daar ben ik hem dankbaar voor. Jonge mensen geven me altijd zoveel energie.”
Daarna is het: óp naar de 75 jaar. ,,Ja, ik moet het wel nog worden he?” lacht Willeke. ,,Maar daar ga ik wel van uit. Ik eet gezond, ben niet van de drank, heb maar kort gerookt. Al meteen merkte ik welke invloed dat op mijn stem had, dus daar ben ik gelukkig meteen mee gestopt. Ik ben alleen verslaafd aan kleding, schoenen en zingen. Verder heb ik geen man, dus ik heb alle tijd voor mezelf, mijn kinderen en kleinkinderen.”
Niet alleen richt Willeke zich op de jongere mensen om haar heen. De oudjes verliest ze niet uit het oog. ,,Ik zing veel in verpleeg– en bejaardenhuizen. Het geeft me veel voldoening om andere mensen blij te maken. En wat leuk is, is dat Johnny af en toe ook met me meegaat. Een tijdje geleden was ik bijvoorbeeld in Nijkerk en toen was hij in de buurt. Spontaan besloot hij om ook te komen en met mij samen op te treden. De blijdschap en oprechtheid van ons publiek en de passie die Johnny en ik dan hebben, dat is zo fijn om mee te maken. Het dak ging eraf. We hebben zelfs polonaise gelopen.”
Het was echt Johnny’s eigen keuze om mee te doen, benadrukt Willeke. ,,Het zit in onze genen om te delen”, vertelt Willeke. ,,En om te doen wat we willen doen. Ik heb aangereikt gekregen om met mensen samen één te zijn.”
Tijdens optredens voor ouderen zingt Willeke niet alleen eigen repertoire, maar eigenlijk alles wat haar publiek kent. ,,Het gaat van Roosje mijn roosje van Connie van den Bosch, tot Johnny Jordaan, Shaffy en werk van mijn vader Willy Alberti. Maar ook zingen we Hazes, die door de jeugd ook nog altijd goed wordt gekend. Hij en mijn vader waren gabbers tot het laatste aan toe.”
Op haar 75ste verjaardag, die volgend jaar februari op de kalender staat, gaat Willeke worden verrast. ,,Ik weet dat mijn kinderen er al druk mee bezig zijn en ik mag niets weten”, glundert ze. ,,Het is gewoon prachtig als ik het mee mag maken. En welke cadeaus er ook komen, er is maar een ding het allerbelangrijkste: de liefde van je dierbaren. Meer is er niet nodig.”