Showbizz-deskundige Matthieu Slee: Dít gespuis houdt jarige Amalia in angst!

Prinses Amalia viert haar verjaardag vanavond thuis, bij haar ouders. Amalia heeft geen keuze, want ze wordt ernstig bedreigd. Waar ging het mis?

Uit welke hoek de bedreigingen aan het adres van Amalia komen is nog altijd niet bekend (gemaakt). Wel is duidelijk dat het gaat om louche types uit het criminele milieu. Hoe heeft het in Nederland zo ver kunnen komen? Het is immers nog niet zo heel erg lang geleden dat de buitenlandse pers bewonderend schreef over onze doe-maar-gewoon ‘fietsmonarchie’.

Suggestief
Dat die onschuldige tijd tot het verleden behoort, werd al duidelijk toen Amalia nog een kleuter was. Pedofielenvereniging Martijn zette foto’s van haar online, met daarbij een suggestieve tekst. Amalia was pas vier jaar en kon gelukkig rekenen op haar vader. Willem-Alexander reageerde als door een wesp gestoken en sleepte de pedofielen voor de rechter.

Tbs-opname
Maar zelfs de Koning staat machteloos tegen de dreiging vanuit het criminele milieu. Want wie zijn het? Wáár zijn ze? Waarom doen ze het? Gelukkig blijven niet alle bedreigingen ongestraft. Zo verlengde de rechtbank deze week de tbs-opname van Wouter G. met twee jaar. De Zwollenaar was twee jaar geleden veroordeeld wegens het bedreigen van Amalia.  

Beangstigend
Ex-militair Wouter G. stuurde berichten naar het Instagram-account van Amalia waarin hij schreef dat hij haar zou benaderen op Koningsdag of op school. Hij beschreef seksuele handelingen en gaf aan te sparen voor een pistool. Amalia had de berichten gelezen en de rechtbank oordeelde destijds dat de bedreiging ‘uitermate beangstigend’ moet zijn geweest.

Verjaardagsfeest
Beangstigend is het zeker. Niet alleen voor Amalia, haar ouders en haar zusters, maar voor de hele samenleving. Want als een negentienjarige kroonprinses voor haar eigen veiligheid al ‘huisarrest’ heeft, dan zegt dat wel iets over de staat van ons land. Dat gezegd hebbende, wens ik Amalia vanavond een fantastisch verjaardagsfeest.

Klik hier voor de vorige column van Matthieu Slee