Onstuitbare hang van René le Blanc naar roem heeft ook een keerzijde

Het heeft even geduurd maar het privéleven van schnabbelzanger René le Blanc, die in het dagelijks leven René de Wit heet, ligt inmiddels op straat.

De bijna smakeloze, onstuitbare hang van de Nijmegenaar naar erkenning en bekendheid heeft dus ook zijn keerzijde.

Als de Nederlandse ‘Engelbert Humperdinck‘ zagen we De Wit voor het eerst in de realityserie ‘Ik geloof in mij’. De man gedroeg zich nogal onhandig. Of hij nu zijn nieuwe kleding uitzocht of een nogal knullige video opnam op een scooter voor zijn nieuwe ‘hit’ ‘If I Tell You’. Het was van meet af aan overduidelijk dat hier niet de nieuwe Marco Borsato werd ontdekt. 

LEES OOK: Dochter René le Blanc: ‘Hij is de grootste leugenaar die ik ken’

Maar al heel snel sprongen de media op de nieuwe cultheld. Le Blanc werd een gemakkelijke ‘prooi’ voor radiostations, tv-programma’s en redacties. De Wit liet het zich aanleunen in zijn onstuitbare en niet te stillen jacht op eeuwige roem. Ook toen de man een korte pauze nam werd er nieuws van gemaakt: René le Blanc zou zijn geveld door een burn-out.

Deze week doet één van zijn drie dochters een boekje open over hoe haar vader zich heeft gedragen in het afgelopen decennium. Het imago van de man krijgt al enkele maanden na zijn geslaagde poging om in de nationale media te komen een flinke deuk.

Dat hoort bij het vak, zegt iedereen dan. Maar waarom wordt De Wit niet beter begeleid en in bescherming genomen? Side-kicks en presentatoren koesteren de nieuwe cultheld zolang het lollig blijft ter vermaak van henzelf.

Daarna is de eendagsvlieg met oogkleppen voor en een inmiddels gevuld plakboek weer op zichzelf aangewezen.