Miljuschka Witzenhausen open over moederschap: ‘Vroeger wilde ik vijf kinderen’

Miljuschka Witzenhausen doet in de nieuwste Beau Monde een boekje open over het moederschap. ,,Vroeger riep ik dat ik vijf kinderen wilde, maar dat was voordat ik wist wat het moederschap allemaal behelst.”

De presentatrice heeft een rol bemachtigd in de verfilming van het handboek ‘Oei, ik groei!’, over het ouderschap. In Beau Monde deelt ze haar eigen ervaringen over het moederschap.

Jong moeder

,,Voor Nederlandse begrippen werd ik vrij jong moeder”, vertelt Miljuschka. ,,Slechts 23 was ik, maar mijn rammelende eierstokken waren niet te houden. En waarom ook niet?” Haar moeder, Astrid Holleeder, begon op haar negentiende aan kinderen. ,,Mijn moeder was 19 toen ze aan kinderen begon en werd daarna advocate. Ik heb dus van nabij gezien dat jong moederschap je niet hoeft tegen te houden in je carrière.”

Groentetuin

De tv-kok dankt haar werk grotendeels aan haar zwangerschappen. ,,Tijdens mijn zwangerschappen had ik ontembare honger en ik kwam beide keren 35 kilo aan. Ik at veel, maar gezond omdat ik besefte dat alles wat ik tot me nam, mijn baby deed groeien.” Witzenhausen legde een eigen groentetuin aan, om biologisch verantwoord te koken. ,,Mijn eerste zwangerschap was echt een masterclass in recepturen en zo is de droom die ik nu leef werkelijkheid geworden.”

Vijf kinderen

Haar twee zwangerschappen hebben haar kijk op het ouderschap wel veranderd. ,,Vroeger riep ik dat ik vijf kinderen wilde, maar dat was voordat ik wist wat het moederschap allemaal behelst.” Miljuschka sluit een derde zwangerschap niet uit. ,,Misschien dat er ooit nog eentje achteraan komt, maar zeker geen drie. Dat zou ook niet passen.”

Volgens de presentatrice is het belangrijk om af en toe een moment voor zichzelf te nemen. ,,Wij moeders zijn multi-managers, we houden alle ballen in de lucht. Ik ook. En dat doe ik met liefde. Dat maakt wel dat het extra belangrijk is om af en toe een moment voor mezelf te nemen, om mezelf even rust te gunnen. Zonder schuldgevoel. Maar dat heb ik moeten leren.”