Isa Hoes heeft Antonie nog niet losgelaten

Isa Hoes en haar twee kinderen zijn nog steeds in therapie om de zelfgekozen dood van hun man en vader Antonie kamerling te verwerken.

Manisch

Acht jaar geleden maakte Antonie Kamerling plotseling een einde aan zijn leven. Hij kampte al langer met (manische) depressies. Isa Hoes trof haar man op 6 oktober 2010 thuis dood aan.

In de jaren daarna pakte ze haar leven weer op en zorgde voor hun twee kinderen. Toch merkte ze dat ze was veranderd door de dood van Antonie. Zo maakte ze zich veel zorgen toen haar zoon een tijd chagrijniger was dan gewoonlijk. ,,Ik was toen nog bang dat hij dezelfde aandoening zou ontwikkeling als Antonie”, zegt Isa tegen Weekend. ,,Merlijn had veel verdriet en wilde niet naar school. Tegen de psycholoog zei hij ‘van mijn moeder mag ik nooit chagrijnig zijn’. Toen begreep ik pas dat er verschil is tussen een puber die chagrijnig is en mensen die depressief zijn.”

Verlatingsangst

Ook heeft Isa last van verlatingsangst. Haar zoon Merlijn heeft plannen om uit huis te gaan. Hoewel ze dat verschrikkelijk vindt, denkt ze dat het goed is voor hem. ,,Merlijn is negentien, en als ik hem zo in mijn greep blijf houden wurg ik hem nog.” Met haar dochter Vlinder (12) is het een ander verhaal. Net zoals haar moeder heeft zij verlatingsangst. ,,Samen eten, samen in bed een boek lezen, samen op vakantie. Vriendinnen opperden voorzichtig dat het misschien iets te symbiotisch is. Ik vind het moeilijk haar los te laten en Vlinder heeft verlatingsangst.” Als Vlinder over een aantal jaren ook uit huis gaat denk Isa niet dat ze een nieuwe vriend wil. ,,Ik vroeg me laatst af of ik Antonie ooit heb losgelaten.”