Het hittegevoel van Emile
Bij ons in de Betuwe heeft het begin juni voor het laatst geregend. Dat is een onvoorstelbare constatering, want in de maand mei viel er ook bar weinig neerslag.
Ik herinner me 1976 als het warmste jaar uit mijn leven. Ik was student, maar werkte in de zomervakantie in het café en cafetaria van mijn schoonouders op de camping Het Eiland van Maurik. Ik stond achter de bar – mij wel toevertrouwd en mijn aanstaande vrouw en haar moeder bakten gigantische hoeveelheden snacks. Het was in de keuken zo verschrikkelijk heet, dat zelfs de inderhaast gekochte ventilator van het merk National weinig effect had. Wij maakten werkweken van schrik niet 7×16 is 112 uren.
Kroketten
Het was zo warm dat op een gegeven moment geen enkele kampeerder meer kookte. Een campinggast, bouwvakker Bart, dronk vier weken lang elke dag 24 pijpjes Heineken. ,,En geen flesje meer,” vertelde hij mij. Er werden door grote gezinnen met aanhang bestellingen geplaatst van 15 frites, 20 kroketten en 15 frikandellen speciaal, meenemen.
Mijn schoonvader had als een van de eerste Nederlanders een magnetron. Een joekel van Philips. Kostte 4.000 gulden, toen een godsvermogen. Binnen een minuut was een pakje saté goed. Theewater in twintig seconden. We keken met verbijstering naar deze supervinding.
Soms hadden we nauwelijks tijd om het frituurvet te verschonen. Dat was helemaal niet erg, want de meeste kampeerders vonden donkere frites in vies vet gebakken, lekkerder dan de frisse gele frites uit schoon vet. De kroketten kostten inkoop 18 cent. Op een gegeven moment bestelden we Gold kroketten voor 25 cent inkoop, maar de klanten vonden de goedkopere lekkerder.
Cash
Als we om 1 uur ’s nachts thuis kwamen, gingen we douchen en de gordijnen werden gesloten. We namen een borreltje en gingen geld tellen. Toen kon je nog niet pinnen en af en toe betaalde iemand met een betaalkaart. Er gaat niets boven cash geld. De volgende ochtend bracht mijn latere vrouw de duizenden guldens naar het kleine postkantoor, 100 meter verderop in de straat. Gewoon in een envelopje. Dat kon toen nog.
Niet zelden wellen in mij nostalgische gevoelens op.
Deze week haalde ik de circa 42 jaar oude ventilator uit de schuur tevoorschijn en zette deze in onze slaapkamer. Het apparaat met drie standen deed nog geweldig zijn werk, maar of het veel helpt is een tweede.
Tip van de week
Een ventilator in een snikhete (slaap)kamer werkt veel beter in combinatie met twee of meer flessen met bevroren water. Een ventilator alleen blaast de warme lucht slechts rond. Zo blijft de temperatuur uiteindelijk hetzelfde. Dus de flessen voor de ventilator plaatsen. De lucht blaast nu langs de koude flessen en zal afkoelen. Doe de flessen bij voorkeur in een bakje of teiltje, want door de condensvorming ontstaat er een plasje water.
