Getuigenverslag: Zó ging het er aan toe in De Wereld Draait Door

Vijftien jaar angstterreur bij De Wereld Draait Door van Matthijs van Nieuwkerk en zijn trawanten blijkt een van de grootste geheimen van Hilversum te zijn. Steeds meer verhalen over de grensoverschrijdende praktijken komen echter los en er vallen steeds meer slachtoffers. Ook een redacteur die drie seizoenen meedraaide, komt met een onthutsend getuigenverslag.

Fanny van de Reijt onthult in haar podcast met Tamar Bot ‘Mediameiden’ hoe het eraan toeging achter de schermen. ,,Er zijn twee dingen op de wereld waarvan je niet wilt weten hoe ze gemaakt worden, knakworsten en De Wereld Draait Door”, aldus Van de Reijt, die zelfs spreekt over het DWDD-kerkhof, met mensen die niet zijn geslaagd op de redactie.

Stressklachten

Over het Volkskrantverhaal zegt Fanny van de Reijt in de podcast:

,,Het raakt mij enorm. Ik las niets onbekends. De schaal waarop had ik nooit zo meegekregen. Je blijft tot op het laatst denken dat het aan je zelf heeft gelegen. Als je leest hoeveel mensen stressklachten hebben gehad, vind ik op een bepaalde manier troostend. Maar ook echt schockerend. Het was voor de schermen met een fantastisch programma, maar achter de schermen kon het er verschrikkelijk aan toe gaan. Het gebeurde niet elke dag, maar wel op structurele basis.”

Fanny: ,,Het enge was dat je nooit wist wanneer het zou gaan gebeuren. Soms was de stemming goed, je was er altijd alert op dat de stemming zou omslaan. Iedereen regeerde op die angstcultuur. Het was een heel systeem. Het was heel raar. Iedereen liet het gedrag gebeuren.”

,,Ik kwam steeds vaker overstuur thuis. Ik kreeg problemen met de stress. Ik stond continu aan. Compleet afgemat heb ik het volledige seizoen volbracht. Ik heb besloten dat ik ontslag moest nemen.”

Arbeidsomstandigheden

Van de Reijt hekelt de arbeidsomstandigheden bij DWDD. Redactieleden konden geen kant op, tenzij ze vakantiedagen in geld terugbetaalden. Anders zaten ze er een seizoen aan vast. Vrij nemen in het seizoen was geen optie.

,,We vonden het een geweldige baan, maar het was wel een baan. Het werd ons helemaal niet gemakkelijk gemaakt om weg te gaan. Het was recept voor een burnout.”

,,Iedereen met macht gooit elkaar voor de bus. Wij waren ook heel erg bang voor de eindredacteuren. We kregen heel veel emails waarin stond dat we hadden gefaald en dat we moesten terugkeren naar de redactie. Hoe hebben we het zo lang in stand kunnen houden? Voor ons redacteuren waren het hele heftige gebeurtenissen. We zijn regelmatig naar binnengestapt als het ons te veel werd. Er werd lachend gezegd, misschien moet je een cursus time-management gaan doen.