Entertainment-deskundige Jos la Grande: ‘Fijn dat je hersteld bent André, maar waarom moet dit in een docu?’

Als André Hazes zegt in zijn verklaring van maandag dat hij langzaam maar zeker de donkere periode in zijn leven heeft afgesloten dan is dat een oprechte felicitatie waard. De twintiger heeft volgens eigen zeggen zijn verslavingen overwonnen. Dat is, en dat geldt voor iedereen die het leven weer weet te hervinden, de allerbeste uitkomst.

De boodschap van André Hazes, uiteraard via Instagram, is primair gericht aan zijn fans en dat zorgt in deze context in ieder geval ook voor enige achterdocht.

Privéleven

Zowel moeder Rachel Hazes, dochter Roxeanne en uiteraard André Hazes zelf gooiden zonder enige gêne het afgelopen decennium consequent hun complete privéleven naar buiten. De onnozele ongeremdheid op sociale media richtte enorme schade aan. Waren het verkeerde adviseurs of verkeerde adviezen, maar de gevolgen waren ronduit desastreus.

De roem heeft de familie veel gebracht, maar ook heel erg veel gekost. Hazes rept erover in zijn bericht. Hoe hij steeds meer mensen kwijtraakte. Dat hij niet meer wist wie hij eigenlijk zelf was. Hazes wilde vooral zijn omgeving pleasen en ondertussen vergat hij zichzelf. 

Op de keeper beschouwd is het een intriest verhaal van een talentvolle jongeman voor wie het allemaal even te veel werd. De vlucht in drank, drugs en in oppervlakkige relaties sloopte deze André Hazes. Het leven ging voor hem te snel en er moest een pas op de plaats worden gemaakt.

Stop met media-idiotie

Dat is dus kennelijk gelukt. Verval dan nu niet in oude gewoonten. Les één: stop met de media-idiotie. ‘Bescheiden en doordacht’ in plaats steeds weer op zoek naar de publiciteit en Insta gebruiken als doorgeefluik. De reactie van (ex?) Monique, de moeder van zoon Dré junior, getuigt van veel meer ingetogenheid.

De hierboven genoemde achterdocht wordt ingegeven omdat in hetzelfde bericht de aankondiging staat van de lancering van de documentaire Crossroads op Videoland. Het herstel van André Hazes, zijn reizen en zijn struggle for life werden gevolgd en vastgelegd door documentairemakers. 

Hoe plat wil je het hebben? Niets geleerd dan? Waarom houd je dit niet gewoon privé? Dit o zo kwetsbare herstel met alle emoties die erbij horen is toch juist iets wat anderen niet aangaat? Leef, alsof het je eerste dag is.