Emile ‘ontmoet’ Dirk
Deze week heb ik voor het eerst serieus gewinkeld bij een van de vestigingen van Dirk supermarkten. Zoals u weet schrijf ik al bijna twee jaar voor het blad Ditjes & Datjes dat Dirk uitgeeft. Dan is het vreemd dat je nooit in een vestiging komt. Dat komt omdat Dirk vrijwel geen enkele winkel in Gelderland heeft. De dichtstbijzijnde vestiging is in Nieuwegein en dat is al gauw 40 kilometer reizen.
Rotterdam telt minstens 15 vestigingen van Dirk, zo ook aan de Bergweg in stadsdeel Het Oude Noorden waar onze oudste dochter met haar vriend woont. ,,Je gaat zeker eerst naar de slijterij,” vroeg mijn dochter. ,,De Ketel is in de reclame.”
Concurrentie
Sinds ik het rustiger aan kan doen, heb ik alle tijd om supermarkten te bezoeken en dat doe ik graag.
Jarenlang gingen wij uitsluitend naar AH maar nu kom ik steeds vaker tot de conclusie dat de concurrentie vaak interessanter is. In prijs, opstelling en in aanbod.
Het assortiment van de supermarkten is zo groot dat je je soms afvraagt waarom er nog zelfstandige bakkers, slagers en groenteboeren kunnen bestaan. Bij Dirk betaal je 20 cent voor een croissantje en bij mijn bakker bijna 1 euro en er is niks mis met de kwaliteit van Dirk. Dat geldt zeker voor het assortiment groente waardoor wij al jaren niet meer bij een groentezaak komen. Zij zijn trouwens al voor een groot deel gesaneerd.
De meeste kleine winkels zijn volstrekt niet meer bestand tegen de concurrentie van het grootfiliaalbedrijf, tenzij zij uitmuntende service verlenen en enigszins concurrerend zijn.
Wij gaan eigenlijk alleen nog naar de slager in Tiel. Die is ook een stuk duurder maar daar staat wel kwaliteit en keuze tegenover.
Memory Lane
Bij Dirk zag ik deze week merken waarvan ik vermoedde dat ze niet meer bestonden. Zoals K2R vlekkenspray en de eerste wijn die mijn vrouw en ik samen dronken, de Spaanse Estola Reserva. Wij kochten een fles als memory lane.
Dirk bestond vorig jaar 75 jaar. Dirk van den Broek begon in 1942 aan het Mercatorplein in Amsterdam een melkzaak. In 1978 heb ik hem voor het eerst en voor het laatst geïnterviewd. Het bijzondere: hij leeft nog steeds en wordt dit jaar 94.
Zijn zoon Jan – ook niet meer een van de jongsten -trekt nu aan de touwtjes. Beste Jan, kun je geen filiaal in de buurt van Tiel openen. Dan word ik bedrijfsleider. Ik maak er een heel kekke zaak van. Dat is mij wel toevertrouwd.