Emile gaat te water
Vorige week liepen mijn vrouw en ik door een supermarkt. Zoals u weet verkopen supermarkten steeds meer non-food producten. Wij zagen een verbijsterende aanbieding. Een waadpak voor €6,99. Op de verpakking stond dat dit pak ideaal is om aan te trekken en eens flink te keer te gaan met een hoge drukspuit.
Laarzen
Bij ons komt deze spuit twee keer per jaar tevoorschijn. In het vroege voorjaar en in het vroege najaar. Maar dan trek ik gewoon een oude broek aan en laarzen.
Toch kocht ik het spotgoedkope waadpak en niet als een impulsaankoop. Ziet u, wij hebben een joekel van een natuurvijver en met het fantastische weer in de maanden mei en juni was de vijver behoorlijk begroeid met riet en lelies en dan vooral het blad. Je moet een vijver voor tweederde deel openhouden anders groeit alles dicht en komt er geen licht meer in het water.
Vanaf de kant kan ik het meeste lelieblad niet pakken en het riet al helemaal niet, maar het waadpak bood uitkomst.
In het diepste gedeelte is de vijver circa anderhalve meter diep en dan heb je, als je 1.80 meter bent, niet zoveel speelruimte om je hoofd boven water te houden zoals u op de foto ziet.
Verdrinken
De vijver ligt er 20 jaar en in de tussentijd is er veel klei op de bodem terechtgekomen. Met grote moeite ploegde ik me met mijn laarzen over de bodem om eens flink huis te houden en de lelies zelf grotendeels te ontzien. Het is zwaar werk om al het overtollige groen aan land te brengen, maar ja, om nou een roeiboot te charteren is wel heel decadent.
De volgende dag besefte ik dat het in mijn eentje schoonmaken van de vijver misschien niet zo’n verstandige beslissing was. Ik hoorde dat een paar Poolse seizoenwerkers bij ons in de buurt bijna in een grote sloot verdronken toen ze aan het vissen waren en om onduidelijke redenen vast kwamen te zitten in de prut en omvielen.
Dat had mij ook kunnen overkomen en dan is het zeer de vraag of mijn vrouw in huis mijn hulpkreten had kunnen horen. Het zou je toch gebeuren dat je in je eigen vijver verdrinkt. Het is menig klein kind helaas al overkomen.
Het waadpak bleek ondanks mijn inspanningen niet gescheurd en na het afspoelen ruimde ik het weer op.
Ik denk dat ik over twee jaar opnieuw te water ga. Misschien moet vrouwlief dan op de uitkijk staan.
Tip van de week
Blijven pannen naar vis ruiken, dan moet u in de pan een beetje koffieprut koken. Zilveren bestek kunt u van vislucht ontdoen door een lepel mosterd aan het afwaswater toe te voegen. Ook de handen kunt u met mosterd insmeren en laten intrekken.
Als u vis bakt, doet u er verstandig aan een bakje warme schoonmaakazijn bij het fornuis te zetten of een pan azijn op het fornuis zachtjes verwarmen.