Column Rob Goossens: ‘Wat zien we écht op Eus’ hoofd?’
Als geen ander heeft Özcan Akyol het imago dat hij tegen schenen durft te schoppen, terwijl hij in werkelijkheid nog nooit iemand heeft beledigd die zijn boterham betaalt. Het leverde hem de status van nationaal test-beeld op. Toch hapert de marketingmachine de laatste tijd. Moeten we al met de pet rond voor de beroemdste inwoner van Deventer?
Ik herinner me nog goed hoe we ineens zaten opgescheept met Eus. Een matige debuutroman werd omarmd door de grachtengordel, die smulde van zo’n geciviliseerde wildeman en hem toejuichte in culturele programma’s zoals De Wereld Draait Door. Zijn definitieve doorbraak kwam toen hij Kader Abdollah voor paal zette als halve analfabeet. Et voilà, een televisiefenomeen was geboren.
Sindsdien gaat er geen week voorbij of we zien Eus wel in een van de talkshows of in zijn eigen programma’s. Als een van de weinigen wordt hij zowel bij de RTL-talkshows als bij Vandaag Inside geboekt als tafelvulling. Begrijpelijk: Eus is de hofleverancier van ophef die nooit zijn broodheren raakt. Hij zou het niet in zijn hoofd halen om Wilfred Genee of Humberto Tan in zijn eigen programma aan te vallen. Maar zijn monologen klinken wel lekker scherp, en dat is ook wat waard. Dat is allemaal waar, tot het niet waar is, zou Johan Cruijff waarschijnlijk zeggen. En de afgelopen tijd heeft Eus vaker dan voorheen iets uit te leggen. Zo kwam hij met een betoog over de nutteloosheid van boa’s zonder een idee te hebben van hun werk. ‘Veilige ophef’, leek het wederom, want er zijn veel mensen die boa’s stom vinden. Helaas voor Eus konden de boa’s prima uitleggen wat ze doen en stond hij voor de verandering eens een keer zelf voor paal.
Dankzij zijn machtige vriendjes kwam hij ermee weg zonder excuses te maken, maar niet veel later werd hij alsnog in verlegenheid gebracht. In het blaadje van het Ministerie van Financiën, dat veel boa’s in dienst heeft, bood hij namelijk wél zijn excuses aan. Was hij soms bang dat de lucratieve klus in het geding kwam? Als je het mij vraagt, stopte hij met die hypocriete actie de ‘Eus’ in ‘opportunEusme’. Daarmee hield de ellende nog niet op. Een lucratief spotje voor een pensioenverzekeraar was de volgende nagel aan zijn doodskist. „Waar moet ik anders van leven als straks niemand meer leest?”, was zijn gemakkelijke verweer. Ha, alsof zijn boeken zo’n substantieel deel van zijn inkomsten uitmaken. De tonnen die hij per jaar binnenharkt (eigen bewering) komen toch echt vooral van televisiewerk. Wie een beetje voorzichtig omspringt met zo’n inkomstenbron, kan zich echt wel een hoop permitteren.
Sterker: voor het idee heb ik het maar even uitgerekend. Als Eus over tien jaar gecanceld wordt, nóóit meer boeken verkoopt en daarna even van het inkomen van zijn vrouw moet teren, dan kan hij alsnog met pensioen met een spaarpotje van drie miljoen euro. Daar heeft hij niet eens een pensioenverzekeraar voor nodig – een goede financieel adviseur volstaat. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel begrijp: dat is eigenlijk wel zo rustig. Zeker voor iemand die zich zelfs onnodig druk maakt om zaken als een wijkende haarlijn. Uiteraard, het is dapper dat hij ervoor uitkomst dat hij wat haarzakjes heeft laten verhuizen
naar de bovenkant van zijn hoofd, maar is het er nou echt zoveel beter op geworden? Als ik dat
stugge haar op de gekste plekken zie krullen, ben ik als kijker vooral afgeleid: dat haar kan toch maar uit één lichaamsstreek afkomstig zijn?
En wat te denken van de situatie rond Matthijs van Nieuwkerk? Eus was degene die Matthijs aan zijn huidige vriendin Martha koppelde. Nu weten we dankzij beschuldigingen vanuit zijn ex-werkgever BnnVara dat Matthijs een veredeld bordeel runde op de DWDD-redactievloer. Gelooft er iemand dat die twee boezemvrienden het daar nooit over hebben gehad? Weliswaar is Eus niet in dienst bij RTL, maar als graag geziene talkshowgast had hij op zijn minst even kunnen waarschuwen dat er op dat vlak nog een emmer stront in de beerput was achtergebleven. Zelfs de beste jongleur laat soms zijn ballen vallen. Maar iemand met zo’n talent voor marketing als Eus, hoeft echt niet wakker te liggen van kaalheid of ontlezing. Zolang 80 procent van Nederland meegaat in zijn imago van de nobele wildeman, blijft Eus ons nationale testbeeld.
