Column Rob Goossens: Gooische moeders met de bakfiets naar de afgrond

Sinds Echte Gooische Moeder Florine naar Ibiza emigreerde, ben ik helemaal klaar met dat programma. Lang vond ik het een enig inkijkje in een wereld die ik eigenlijk niet kende. Maar voor het gluren bij de buren hebben we tegenwoordig Instagram. Daar bovenop komt dat de leegheid van de moeders zo langzamerhand ondraaglijk begint te worden.

Extravagant

Ooit waren ze Echte Gooische Meisjes, wier vaders een levensstandaard financierden waarvan wij thuis toch stiekem verwachtten dat de makers van Gooische Vrouwen hem uit hun duim gezogen hadden. Niets daarvan: schaamteloos bevestigden de meisjes de meest extravagante stereotypes. Meteen maakten ze daarmee baanbrekende tv, want we kregen ineens toch iets mee van een bubbel die de poorten doorgaans zorgvuldig gesloten hield.

Als boertje van buut’n keek ik met open mond toe. De hoofdpersonen waren nauwelijks ouder dan ik, maar hadden een totáál ander leven. Pauline woonde al met een of andere veel oudere sukkel samen terwijl ik nog minstens drie dagen puzzelde op dat sms’je waarmee ik een meisje uit 5 vwo uit wilde vragen. Leslie mocht haar achttiende verjaardag in een decadente strandtent vieren, waar wij thuis al heel blij waren dat we mochten liezen wat mijn vader kookte op die bijzondere dag.

Jaloersmakend

Inmiddels weten we: objectief gezien was er eigenlijk niets jaloersmakende aan de levens van die meiden. Op Instagram zien we nu dagelijks mensen voorbij komen met interessantere levens. En zelfs nu ze moeders zijn geworden, blijkt de diepte van de Echte Gooische Leventjes die van het pierenbadje nauwelijks te overtreffen. Om de haverklap wordt er gegild oma aken die het gegil niet waard zijn. Bakfietsen worden per dozijn het beeld in gereden. Een wanhopige stroom piemelgrappen moe het gebrek aan persoonlijkheid van de dames maskeren.

Klaagzangen

In de tussentijd vullen de dames podcasts en sociale media met de meest bizarre klaagzangen. Zo onthulde Bo onlangs dat ze een televisieklus had moeten laten lopen ‘vanwege haar gezin’. Pauline beklaagde zich erover dat mensen niet begrijpen hoe druk ze is als influencer. Het is allemaal zodanig niet-schokkend dat ze er thuis ongetwijfeld de hele boel voor bij elkaar hebben gegild.

Bevlieging

De druppel die de emmer voor mij deed overlopen, was echter de verhuizing van Florine naar Ibiza. In de serie zagen we de voorbereidingen van dit grote avontuur. Maar op Instagram zien we hoe ze in haar eigen zwaard valt: er is echt helemaal niets avontuurlijks aan haar nieuwe leven op het Spaanse eiland. Ze heeft zich daar namelijk aangesloten bij een enclave Nederlandse kakkers en spreekt de taal ook niet. Die ‘emigratie’ is simpelweg de zoveelste quasi-interessante bevlieging van iemand die blijkbaar ook niet meer weet waar ze het anders moet halen.

Gekte

Ergens snap ik het ook wel. Tegenwoordig vergelijken we onszelf op sociale media massaal de gekte in. We spiegelen onze eigen levens aan die van mensen die knapper zijn en veel interessantere levens leiden. Florine doet dat vast zelf ook, en voelt dat het hare niet goed genoeg is. Dat is het natuurlijk wel, maar ‘goed genoeg’ is niet meteen hetzelfde als ‘boeiend voor de buitenwereld’. Wat ooit begon als een licht voyeuristisch plezier, is nu verworden tot een tragikomisch toneelspel waarin ze krampachtig proberen relevant te blijven. De Instagram-likes en gesponsorde posts zijn hun Laatste Gooische Strohalm.

Pensionado’s

Na twee seizoenen Echte Gooische Meisjes en vier seizoenen Echte Gooische Moeders is het wat mij betreft dan ook hoog tijd voor Echte Gooische TV-Pensionado’s. Uitgezonden vanuit hun eigen zandbak vol loze dromen. Of nu ja, laat ze dat lekker tussen de schuifdeuren opvoeren. Geregistreerd met een camera waarvan ze vergeten zijn de lege accu te verwisselen, zodat ze ons er niet meer per ongeluk mee kunnen lastig vallen.