Anita Witzier; van luie donder tot kijkcijferhit

,,Ik heb kansen gekregen en gepakt”

 

Een gloednieuw seizoen van De Reünie staat voor de deur. Het programma wordt dit seizoen gepresenteerd door Anita Witzier, ondersteund door Jan Kooijman en Ajouad el Miloudi. De tv-presentatrice zit volgend jaar dertig jaar in het vak. Ditjes & Datjes spreekt met haar over het werk, haar jeugd, de kinderen en echtgenoot Michel. ,,Ik ben door de jaren heen veranderd. Ik ben meer open.” 

Na Rob Kamphues en Patrick Lodiers valt nu Anita Witzier de eer te beurt De Reünie te presenteren. Het KRONCRV-programma staat al jaren garant voor kijkcijfers die tussen de 1,5 tot 2 miljoen per week liggen.

,,Het is een programma met een lach en een traan”, vertelt Anita. ,,Wel weer met emotie en over het leven, maar toch anders dan bijvoorbeeld Memories of Anita Wordt Opgenomen. Daar zijn we altijd voor onderweg met de camera en filmen we op locatie. De Reünie is een studioprogramma. Dat vond ik spannend om te doen want de dynamiek is heel anders. Het is meer ongedwongen omdat het een organisch geheel is. Dat was leuk om te doen.” 

 Toch zijn de reportages, bij mensen thuis of op school, nog altijd een wezenlijk onderdeel van De Reünie. De makers kozen er deze keer niet alleen voor het klaslokaal een grondige lift te geven en een vrouw als presentatrice voor de klas te zetten, maar ook voor twee goedgebekte assistenten: Jan Kooijman en Ajouad el Miloudi. ,,Het was geweldig om met deze mannen te werken”, zegt Anita. ,,De eerste serie staat er al op, we zijn nu bezig met de tweede.” 

 Wat maakt De Reünie zo leuk als programma? 

 ,,Dat je terugkijkt met de mensen en ziet hoe verschillend de dobbelstenen kunnen rollen. In elke uitzending zit wel iets dat opvalt. Laatst maakten we een aflevering met de Christelijke Landbouwschool in Ottoland. Omdat ik een naburig gelegen dorpje ben opgegroeid, kende ik bepaalde verhalen over families en herkende ik namen. Ik vond het leuk om te zien hoe normen en waarden van toen nog steeds worden nageleefd door de mensen uit die klas. Het was allemaal zo herkenbaar. 

 Ook zijn er setjes van toen die nu nog steeds samen zijn. En ook hebben we iemand die aan de TU Delft studeerde en zich nu bezighoudt met UFO’s. Het grappige was dat de klasgenoten hem vertelden: ‘ja, als kind wist je al alles te vertellen over de sterrenhemel.’ Prachtig vind ik dat. 

 Er zijn altijd bijzondere verhalen. Zo had iemand een voltijdbaan maar omdat hij zo van het buitenleven houdt, beunt hij er als boer wat bij. En een ander kreeg een agrarisch bedrijf in de schoot geworpen, maar wilde zijn vader niet opvolgen.” 

 

Soms zijn de onderwerpen ook heel heftig… 

 ,,Er komen inderdaad ook wel eens gevoelige gebeurtenissen aan bod. Zoals een verhaal over een moeder die zelfmoord had gepleegd. Als je bij elkaar in de klas zit, weet je vaak niet precies wat zich bij de ander thuis afspeelt. Deze persoon vertelde hoe het was om met de psychiatrische problemen van zijn moeder te leven. Dit verhaal wordt dan eindelijk verteld.” 

 Anita begon in 1988 als omroepster bij Veronica. Toen ze zich een aantal jaren later niet meer op haar plek voelde kon ze een overstap maken naar de KRO.   

Je hebt volgend jaar een jubileum… 

 ,,Wat? Echt?” 

 Ja. Toen kwam je dertig jaar geleden voor het eerst op televisie 

 ,,Is het al zo lang geleden? Dertig jaar… Wat een tijd. En dat voor iemand die het eigenlijk allemaal is overkomen. Ik studeerde en een bijbaantje bij de talkshow van Tineke (de Nooij, red.)” 

Maar het is je toch niet allemaal overkomen?  

 ,,Nee, niet zo letterlijk natuurlijk. Als je ergens terecht komt, kun je niet gaan zitten slapen. Dat geldt ook voor mij: ik heb kansen gekregen én gepakt. Het gaat allemaal niet vanzelf. 

En kijk eens aan. Nu is het dertig jaar later. Maar ik had het van tevoren niet bedacht dat ik presentatrice zou gaan worden.” 

,,Je kunt natuurlijk niet gaan zitten slapen” 

Je bent wel een vechter: je klom op van mavo naar havo en ging vervolgens naar het vwo om daarna rechten te gaan studeren. 

 Lacht: ,,Ik was eigenlijk in eerste instantie gewoon lui, haha. De eerste jaren heb ik weinig uitgevoerd. Op de havo werd het leuker, op het vwo werd ik écht uitgedaagd en begon ik school leuk te vinden. Neem degene die heeft bedacht dat er een boekenlijst moest komen van 80 stuks. Die verdient een plekje vooraan in de hemel! Ik vond het heerlijk om te lezen.”  

Je hebt je studie niet afgemaakt, vind je dat niet jammer? 

 ,,Ik heb het mooiste vak dat er is”, vindt Anita. ,,Ik kom op veel verschillende plekken. Ik heb naast chirurgen gestaan, ik ben in musea geweest waar mensen interessante dingen vertellen. Ik heb veelzijdig werk en dat is voor mij heel belangrijk. Een kantoorbaan zou niets voor mij zijn.” 

 Sinds 2014 is Anita getrouwd met tv-manager Michel Nillesen. Ze leerden elkaar in 2001 kennen toen Michel productieleider van Anita’s programma Memories was. Aanvankelijk moesten ze niet veel van elkaar hebben. In een openhartig interview over hun relatie en het ontluiken daarvan noemde hij haar: ,,in het contact een hork” en zij hem: ,,saai en nors”. Maar toen ze elkaar beter leerden kennen sloeg de vonk over. 

 Sterker nog: driemaal is scheepsrecht. Want na twee eerdere huwelijken -met Peter Ruitenbeek en regisseur Jeroen van Baaren, met wie Anita zoon Bram (25) en dochter Julia (20) kreeg – is Anita heel gelukkig met Michel. Drie jaar geleden traden ze in het huwelijk na 11 jaar samenzijn.  

,,Mijn kinderen gaan hun eigen gang. Dat vind ik heel gezond.” 

 

Voor jullie relatie was je vrij gesloten over je privéleven. Klopt het dat je daar iets in verander bent? 

,,Ja, dat is wel zo”, mijmert Anita. ,,Hoe dat komt? Goede vraag… We hebben het fijn. Misschien voel ik me niet meer zo kwetsbaar als vroeger.”  

Jullie werken in de tv-wereld. Hebben je kinderen ook plannen in die richting?  

 ,,Bram en Julia zijn beiden volwassen en gaan compleet hun eigen gang. Dat vind ik ook heel gezond. Maar het is mij ook overkomen, dus hoe het uiteindelijk loopt, weet je toch niet. Als ze maar plezier hebben in wat ze doen. Dat is voor mij ook altijd de belangrijkste voorwaarde voor werken geweest. Weet je meteen waarom ik ‘ja’ heb gezegd toen ze me voor De Reünie vroegen!”