7 vragen aan…kunstenares Jade van der Mark
Kunstenares Jade van der Mark (29) woont afwisselend in Amsterdam én Londen. Ze studeerde modevormgeving aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Jade exposeerde in Amsterdam, Milaan, Brussel en Dubai en heeft dit najaar een solo-expositie in Londen.
1. Hoe zou je jouw werk kort beschrijven?
,,Connectie, mensen een spiegel voorhouden en verhalen vertellen over de maatschappij.”
2. Heb je altijd kunstenares willen worden?
,,Ik groeide op in het kunstenaarsdorp Bergen. Op m’n negende maakte ik m’n eerste schilderijen. Ik woonde vlakbij poëtische mensen, beeldhouwers en fotografen. Bergen is prachtig, maar het werd me te klein. Op m’n zestiende ging ik een jaar naar Bonaire om kunst te maken en windsurfles te geven.”
3. Na terugkomst ging je naar de Rietveld Academie, maar je had het daar niet naar je zin?
,,Het is een goede academie maar het paste niet bij mij. Ik voelde niet zoveel voor bijvoorbeeld ‘naakt een boom nadoen’. Na een jaar ging ik weg. Daarna was ik een jaar op ArtEZ hogeschool voor de kunsten Arnhem, maar daar werd ik gepest omdat ik hakken droeg. Ze noemden me Barbie. Ik paste niet in het plaatje. De Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag heb ik afgemaakt.”
4. En daarna nam je carrière een vlucht?
,,In liep ik stage bij Viktor & Rolf en kreeg een prijs in Milaan op de Designbeurs. Ik kreeg een aanbod om bij Dolce & Gabbana te werken, maar dat heb ik afgeslagen omdat ik verder wilde met waar ik de prijs mee had gewonnen: schilderen.”
5. Je haalt inspiratie uit grote groepen mensen. Wat doet de coronacrisis met jouw inspiratie?
,, Het is heel bijzonder wat er nu gebeurt. Mensen begeven zich namelijk niet meer in grote groepen! Er was al weinig connectie doordat iedereen constant online is, maar nu mógen we zelfs geen fysiek contact meer hebben.”
6. In september heb je een solo-expositie in Londen. Hoe is je dat gelukt?
,,Ik ben er vier maanden gaan wonen en heb er een agency gevonden. Op 19 september gaat mijn expositie ‘We are all human’ van start in Mayfair en daarna hoop ik in galeries te komen hangen.”
7. Waarvan word je vrolijk en wat stemt je somber?
,,Vrolijk word ik van mensen helpen, een connectie tussen mensen bewerkstelligen en natuurlijk van schilderen. Eigenlijk sta ik ermee op en ga ik ermee naar bed, het is een soort meditatie voor me. Mensen denken vaak dat ik een erg sociaal leven heb omdat ik erg open overkom. Maar ik ga nooit uit, drink bijna niet en ben extreem op mezelf. Anders kan ik niet doen wat ik doe. Ik heb twee vriendinnen en zij begrijpen het als ik een keer twee weken non-stop in m’n atelier ben. Waar ik niet tegen kan is racisme, dat vind ik zo dom.”
