7 vragen aan André Rieu

Het is precies dertig jaar geleden dat André Rieu (67) zijn ‘Johann Strauss Orkest’ oprichtte, dat uit meer dan 60 mensen bestaat. Alle reden voor een feestje: een live bioscoopvertoning van zijn jubileumconcerten in Maastricht.

• 1 Hoe kijkt u terug op deze drie decennia?
  „Ik ben trots. Het is ongelooflijk wat allemaal gebeurd is. Eind jaren tachtig richtte ik het ‘Johann Strauss Orkest’ op, destijds bestond het uit 12 muzikanten. Nu zitten er meer dan zestig man op de bühne. Ik had nooit gedacht dat walsmuziek zó populair zou worden, maar ik ben altijd overtuigd geweest van de hitpotentie.”

• 2 Welk moment is u bijgebleven?
  „Het optreden tijdens de pauze van de Ajax-Bayern München: 60.000 man in het stadion die keihard de muziek van Strauss meezongen. Maar ook de jaarlijkse concertreeks in mijn thuisstad Maastricht: in 2005 waren het er drie, komende zomer zijn het er tien!”

• 3 Droomde u er als jonge jongen al van om in de muziek te gaan?
  „Ik kom uit een muzikale familie: mijn vader was dirigent en al zijn kinderen spelen een instrument. Mijn moeder vond viool bij me passen, en ze had gelijk! Tijdens mijn studie aan het conservatorium droomde ik ervan om met een eigen orkest de wereld rond te reizen.”

• 4 Wat was de grootste winst van uw besluit om in therapie te gaan?
  „De grootste winst is dat ik met mijn muziek mensen blij en gelukkig kan maken. Ik ben heel streng opgevoed maar dat hakte er wel in, en om dat te verwerken heb ik therapie gevolgd.”

• 5 Hoe houdt u alles draaiende?
  „Ik regel alles zelf en ben verantwoordelijk voor alles wat er gebeurt. Je kunt onmogelijk alles in de gaten houden. Daarom heb ik leren delegeren. Sinds zijn 19e is mijn zoon Pierre bij mij in dienst. Ik vertrouw hem als geen ander.”

• 6 Wat is de kracht van uw muziek?
  „A waltz a day, keeps the doctor away! Walsmuziek heeft iets magisch. Als kind ging ik vaak naar de concerten die mijn vader dirigeerde. Na een ‘serieus’ programma speelde hij als toegift een wals van Strauss. Het publiek, dat de hele avond stil gezeten had, begon langzaam  heen en weer te bewegen. Toen wist ik dat die wals iets bijzonders was.”

• 7 Wat wenst u voor de toekomst op persoonlijk en zakelijk vlak?
  „Ik hoop dat ik nog lang mensen blij kan maken met mijn muziek. Verder wil ik genieten van mijn kleinkinderen. Ik heb er vijf, hoe mooi is dat?”